ครูภาษาไทยของผม...ณ วันนี้

ครูเพ็ญศรี ถือยา ติดตัวไป

ครูจรุงใจ ฟังเสียง ต้องเอียงหู
ครูพิสูจน์ วูบล้ม หน้าประตู
ครูวันเพ็ญ เห็นอยู่ ผ่าตัดมา
ครูพรรณา ไอหนัก ชักบ่นแย่
ครูปราณี คุณแม่ มีลูกห้า
หกสิบปี ควรผ่อนหนัก พักกายา
ก็เหลือแต่ ปนัดดา ยังดูดี
นี่แหละครู กลุ่มสาระฯ ภาษาไทย
ที่รับใช้ งานสรรค์สร้าง เด็กบางลี่
เหมือนเครื่องยนต์ กลไก ใช้นานปี
คงถึงที ส่งโรงซ่อม งอมหลายคน
อยากจะสอน อยากจะสร้าง อย่างต้องการ
แต่สังขาร มีขอบเขต คือเหตุผล
แต่ด้วยความ เป็นครู จะสู้ทน
วอนนักเรียน อย่าบ่นครู ผู้สูงวัย