ประสบการณ์ตามหาพัสดุไปรษณีย์

ประสบการณ์ตามหาพัสดุไปรษณีย์ ทำให้เข้าใจว่า ความเป็นผู้ใหม่นั้นมีการขลุกขลัก (ติดขัด) เป็นธรรมดา เริ่มต้นจากเมื่อวาน ผมโทรไปถามโบรคเกอร์ประกันภัยรถยนต์ ผ่านไป ๑ เดือนแล้ว ทำไม? เอกสารจึงยังมาไม่ถึง ทางเจ้าหน้าที่ประสานงานพักใหญ่ทราบว่า ได้ส่งเอกสารมาแล้ว แต่ทางไปรษณีย์ระบุว่า จ่าหน้าซองไม่ชัดเจน เจ้าหน้าที่ลองให้ผมติดตามที่ไปรษณีย์ดู เพื่อจะได้ไม่ต้องรอให้มีการตีกลับจดหมาย และต้องส่งใหม่กันอีกคราว โดยเขาให้รหัสการส่งพัสดุมาให้

หลังจากจัดการงานเช้านี้พักใหญ่ รอคอยเวลาเปิดทำการของไปรษณีย์ จึงมุ่งหน้าไปที่ไปรษณีย์หาดใหญ่ใน ผ่านเส้นทางกิมหยง ข้ามสะพานเลยอำเภอหาดใหญ่ แวะที่ทำการ ทราบจากเจ้าหน้าที่ว่า ต้องไปติดต่อที่ไปรษณีย์ควนลัง อยู่ตรงข้ามไทวัสดุ ไม่รอช้าหลังจากกล่าวขอบคุณ ปัญหาของการใช้ถนนบนเส้นทางถนนภายในตัวเมืองหาดใหญ่ ถ้าเราไม่เข้าใจมีหวังเครียด การใช้ชีวิตในพื่นที่ใดก็ต้องศึกษาพื้นที่นั้นให้ดี บางทีต้องงงเป็นไก่ตาแตก ไฟเขียวขึ้นให้ตรงไปข้างหน้า แต่เลี้ยวขวายังไม่ขึ้น อุต๊ะ เจ้าก็ซัดเลี้ยวขวาตัดหน้ารถที่สวนทางมาเป็นว่าเล่น เส้นกั้นเขตให้จอดรอตรงแยกสัญญาณไฟแดงมีอยู่ เรื่องอะไรจะจอด ขอจอดเลยเส้นไปดีกว่า จะได้อยู่ข้างหน้าและไปก่อน ต่างคนต่างเลยไปเกือบถึงจุดกึ่งกลางแยกเชียว (ค่อยว่ากันต่อ) ... ดังนั้น การเดินทางต้องระมัดระวังให้ดี ถึงไปรษณีย์ควนหลัง สถานที่ใหญ่โตมาก แสดงว่าเป็นศูนย์กลางไปรษณีย์ของหาดใหญ่แน่ๆ เดินไปถามเจ้าหน้าที่ พร้อมยื่นรหัสส่งของให้ เจ้าหน้าที่ตรวจสอบ ปรินต์เอกสารให้มาแผ่นหนึ่ง พร้อมกับบอกว่า ให้ไปติดต่อไปรษณีย์หาดใหญ่ "อยู่ตรงไหนหรือครับ" "อยู่หลังโรงพยาบาลหาดใหญ่" ผมคิดในใจหลังจากได้คำตอบ "เคยผ่านโรงพยาบาลหาดใหญ่ และเคยไปด้วย แต่อยู่ตรงไหนหนอ" นี่คือผลของการไม่รู้จักจำ ทำให้เรากลายเป็นคนไม่จำ (โง่) โทรไปสอบถามผู้เชี่ยวชาญเส้นทาง เมื่อทราบแล้วว่า ให้ขับรถแล้วลงแยกหน้าควนลัง ตัดถนนเส้นนั้นไป (กำลังทำถนนใหม่ ต้องใช้ลัดเลาะซอย) ไปออกถนนเส้นเดิมที่ขับมาจากกิมหยง (เส้นหน้าอำเภอหาดใหญ่) ตรงไป ขึ้นสะพาน เลี้ยวซ้าย (ไม่ต้องเลยไปกินหยง) เจอแยกน้ำพุ (แต่ไม่มีน้ำพุ เพราะเทศบาลยังไม่เปิดน้ำพุ) ขับไปสักพักจะเจอโรงพยาบาล ตรงข้ามโรงพยาบาลเป็น "ไปรษณีย์" อย่างนี้ต้องเจอ verb to "เดา" "เข้าทางไหนหว่า ลองแหย่ขวาไปก่อน แล้วค่อยกลับรถมาอีกที เมื่อเลี้ยวไปสักพัก พบทางเข้าที่จอดรถโดยบังเอิญ ไม่รอช้า รีบไปติดต่อ โชคดีหน่อย มีเจ้าหน้าที่คอยบริการเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าว เจ้าหน้าที่ชี้นิ้วให้ไปติดต่อขอเบอร์โทรจากเจ้าหน้าที่อีกคนหนึ่ง (น่าจะห้อง ๙ เลขสวย ไม่เต็ม ๑๐) เจ้าหน้าที่สาว ดูใจเย็น และใจดี โทรศัพท์ติดต่อไปที่ไปรษณีย์ควนลัง ด้วยว่า พัสดุดังกล่าวไม่ได้อยู่ที่ไปรษณีย์หาดใหญ่ แต่อยู่ที่ควนลัง ซึ่งผมเพิ่งจากมาตามคำบอกของเจ้าหน้าที่ที่ไปรษณีย์ควนลัง ประมาณ ๕ นาที เจ้าหน้าที่ไปรษณีย์ควนลัง บอกให้ทราบว่า "พัสดุอยู่ที่ชั้น ๓ ให้มาติดต่อรับได้เลยน้อง (อุต๊ะ เป็นหนุ่มขึ้นนะผมเนี่ย)" ออกจากไปรษณีย์หาดใหญ่ พร้อมกับสอนตัวเองว่า ใจเย็นๆ โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า จงชนะความโกรธด้วยความไม่โกรธ เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร ฯลฯ เมื่อถึงไปรษณีย์ควนลัง จึงขึ้นไปถามเจ้าหน้าทีคนเดิม ว่า "ชั้น ๓ มีทางขึ้นทางไหนครับ" เจ้าหน้าที่แจ้งว่า ให้ไปบอกยาม เดี๋ยวยามพาไป ผมเดินออกจากที่นั้น เดินไปถามยาม ยามไม่รอช้าเดินนำไป ระหว่างนั้น ผ่านที่จอดรถแห่งหนึ่ง มีรถกระบะจอดพาดช่องจอด (คันเดียวจอด ๒ ช่อง) ยามพูดว่า "ดูรถคันนี้จอดตะ" ผมจึงเติมไปว่า "ใช่ ไม่นึกถึงเพื่อนคันอื่นเลยว่าจะได้จอดหรือไม่" ในใจผมคิดว่า นอกเหนือจากการพนันอยู่ทั่วโลกแล้ว วินัยจราจรน่าจะคือปัญหาที่เราต้องเรียนรู้ และปลูกฝังเพื่อให้เกิดสำนึกทางจริยธรรม อาจนำสิ่งนี้เข้าสู่บทเรียนในวิชากฎหมายและวิชาอื่นๆที่เกี่ยวกับวินัย ยามใช้นิ้วชี้ไปที่แห่งหนึ่ง พร้อมกับบอกว่า ขึ้นลิฟต์นั้นไปชั้น ๓ เลี้ยวซ้ายจะเจอห้องธุรการ ผมไม่รอช้า เข้าไปในเครื่องยกห้องสี่เหลี่ยม นึกหวาดเสียวเจ้าเครื่องยกนี่ทำไมเก่าจัง แต่เมื่อพิจารณาคุณภาพ ระหว่างยก เราไม่รู้สึกตัวเลยว่าถูกยก แสดงว่าเจ้าเครื่องยกไม่ใช่ธรรมดา เดินออกจากเครื่องยกชั้น ๓ เลี้ยวซ้ายเจอห้องธุรการ บอกกับเจ้าหน้าที่ว่า มารับพัสดุที่จ่าหน้าซองไม่ชัด เจ้าหน้าที่ถามชื่อแซ่ พร้อมกับบอกให้ไปที่พี่เจ้าหน้าที่อีกคน "คราวหลังต้องใส่ซอยด้วย ว่าอยู่ซอยไหน" เพราะหมู่ที่ ๑ เนี่ย บ้านเลขที่ดังกล่าวมีหลายบ้าน (อุต๊ะ) ด้วยความเป็นมิตรจึงคุยกันเสียงดังประสาคนใต้จริงใจ ส่วนในใจคิดว่า "แค่พัสดุชิ้นเดียว ที่แปลกคือ เอกสารอื่นๆ ส่งมาได้ ถึงบ้าน ถึงมือ แต่เอกสารนี้ส่งไม่ถึง เนี่ยแหละหนา ผลของการไม่ใส่ซอย คราวหลังต้องซอยด้วย การซอยเป็นสิ่งมีความหมายเสมอ และเป็นความรู้ใหม่ว่า มีบ้านเลขที่ซ้ำในหมู่เดียวกัน อย่างไรก็ตาม ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี เกิดการเรียนรู้ว่า เราต้องรู้ว่า การติดต่อไปรษณีย์ต้องไปที่ไหน มีกี่แห่ง เดินทางอย่างไร มีครูอยู่ในไปรษณีย์ ฯลฯ

เอเมน