.....เมฆหม่น...(โคลงสี่สุภาพ).....

.....เมฆหม่น.....(โคลงสี่สุภาพ)..

.....หมอกขาวพราวพร่างพริ้ว.....................ผืนไพร
มัวหม่นหมองเหมือนใจ.............................หลุดล้า
แลลับระยับไหว.......................................เมียงผาด
ธรรมชาติดุจหวาดคว้า..............................รวิสู้ประโลมแสง

.....อึมครึมซึมดุจเศร้า...............................โศกตรม
เมฆกล่นกลาดดุจพรม...............................ปกจ้า
แรงลมดังจะถม........................................ฤทัยขลาด
พยับวาดสลัวหล้า....................................สดับเร้าโสตเสียง

.....ยอดทิวละลิ่วล้ำ..................................แลลับ
เมฆหมอกลอยสลับ..................................ดั่งป้อง
เย็นยะเยือกเทือกอับ................................กลืนเนตร
ไพรนิเวศน์เขตต้อง..................................เทียบท้องธารไหล

.....พิรุณพรำร่ำฟ้า....................................พรูพรม
เคล้าคละวาตะถม.....................................ถั่งเข้า
โหมกระหน่ำฉ่ำสม....................................แรงขีด
หวิวหวีดกรีดดังเร้า...................................เพรียกเย้าอสุภโหย

.....เพิกพระพายพลั่งพ้น............................เพียงดิน
วิกฤตโบกโบยบิน.....................................หยุดข้อง
ตะวันบ่ายฉายฉิน......................................แรงสู่
มวลหมู่วิหคจ้อง.......................................ร่อนเคล้าเคียงหมาย

วันปีย์