อีกบริบทหนึ่งของหยดน้ำตา
วันที่ 16 ตุลาคม 2559
วันที่ 4 แห่งห้วงวิปโยคของคนไทย
ผู้เขียนขอน้อมรับเต็มอกของลูกผู้ชาย
ว่าทุกครั้งที่เฝ้ามองพระราชประวัติของพระองค์ท่าน
พ่อหลวงของเรา…
น้ำตามันไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว
ทุกครั้งที่เห็นภาพร้องไห้ ภาพการปาดเช็ดน้ำตาของพสกนิกรชาวไทย
ผู้เขียนก็พลันอึ้ง และน้ำตาก็ปริ่มไหล ………
เมื่อนั่งพิจารณา ว่ามันคือการเศร้าโศกเสียใจหรืออย่างไร
เปล่าเลย…
แต่มันคือการสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ มากกว่าการเศร้าโศกเสียใจ
มากกว่าน้ำตาแห่งการสูญเสีย
มันเป็นน้ำตาแห่งปิติ ตื้นตัน บอกไม่ถูก
เหมือนคนที่ถูกถาม แล้วพูดไม่ออก มีแต่น้ำตาที่ไหลออกมาให้รับรู้
………
ไหลออกมาให้เต็มที่เลย น้ำตา…
ข้าพระพุทธเจ้า เข้าใจซาบซึ้งดีแล้ว
........
คำสำคัญ (Tags): #พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สวรรคต
หมายเลขบันทึก: 617079เขียนเมื่อ 16 ตุลาคม 2016 15:17 น. ()ความเห็น (4)
เช่นกันครับ ท่าน พ.
ส.รตนภักดิ์
อัสสุชลล้นตา ล่วงหล่น
จิตพลังหมองหม่น มืดมิด
กำลังกายหายพล อ่อนล้า ใจแฮ
ประหนึ่งว่าญาติมิตร สิ้นสูญ สะเทือนใจ
