๓๔. บทเรียนหลังผ่าตัด...
ผมไม่ได้ทำงานที่โรงเรียนมาเป็นเวลา ๑๕ วัน เพราะต้องอยู่โรงพยาบาลให้คุณหมอผ่าตัดเอาเนื้องอกในสมองด้านซ้ายออกให้หมด ก่อนหน้านี้เคยผ่าตัดใหญ่เมื่อปี ๒๕๕๔ มาแล้วครั้งหนึ่ง..ครั้งนั้นคุณหมอผ่าไม่หมด มันเลยงอกขึ้นมาอีก ที่เดิมเลย..
ผมเข้าโรงพยาบาล วันที่ ๓๐ สิงหาคม คุณหมอลงมือผ่าตัดเมื่อวันที่ ๑ กันยายน ๒๕๕๙ เวลา ๑๕.๒๕ นาที ผมมองดูนาฬิกาตลอด ก่อนที่จะสลบไป มาฟื้นอีกที่ เวลา ๑๗.๑๐ น. ไม่ต้องพักฟื้นที่ห้องไอซียู พยาบาลให้นอนพักฟื้นที่ห้องพิเศษเลย คุณหมอบอกว่า เนื้อที่งอกคล้ายๆถุง ก้อนกลมๆ ข้างในมีน้ำ ขนาดประมาณ ๕ เซ็นติเมตร ..ผมไม่รู้สึกเจ็บปวดและรู้สึกมีกำลังใจมากขึ้น เมื่อคุณหมอบอกว่า..ได้ตัดชิ้นเนื้อออกหมดจนเกลี้ยงแล้ว
การผ่าตัดผ่านไปสองวัน เข้าวันที่สาม รู้สึกเจ็บปวดมากมาย แต่ก็เจ็บแผลอยู่แค่วันเดียว หลังจากนั้น...ก็ไม่เจ็บอีกเลย คุณพยาบาลบอกคนไข้ฟื้นตัวเร็วมาก กินอิ่มนอนหลับดี อยากกลับโรงเรียนเป็นที่สุด
ตอนที่เจ็บปวดแผลผ่าตัด ..ต้องตั้งสติ สวดมนต์ภาวนาตลอด คิดถึงคุณพระะศรีรัตนตรัย คิดถึงบุคคลอันเป็นที่รัก คิดถึงคุณงามความดีที่เคยทำไว้..ตั้งจิตตั้งใจ อะไรที่ไม่ดีงาม ไม่ถูกต้อง จะขอละเว้น ขอให้ได้กลับไปเป็นครูตอบแทนคุณแผ่นดินด้วยเถิด บอกตัวเองตลอดว่า เจ็บอยู่นะ เจ็บแล้วนะ มันต้องเจ็บแบบนี้แหละ รู้ว่าเจ็บก็ต้องอดทน..ผ่านมันไปให้ได้นะชยันต์...แล้วคืนนั้นก็ผ่านไปได้..อย่างทรมานแต่ก็มีสติตลอดเวลา
วันนี้..กลับเข้าทำงานตามปกติ ขอบคุณครูทุกคน ที่ดูแลโรงเรียนและจัดกิจกรรมการเรียนการสอน ตลอดจนพัฒนาสิ่งแวดล้อมเป็นอย่างดี โรงเรียนยังสวยงาม สะอาด ร่มรื่น สมกับที่คิดถึง ข้าวในนาเขียวไสว สะบัดใบพริ้วไปมา เห็นแล้วชื่นใจ..
นักเรียนชั้น ป.๕ - ๖ นำผลงานมาส่ง เป็นงานที่ผมให้ไว้ก่อนเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาล เป็นงานที่ใช้ปฏิทินตั้งโต๊ะเป็นอุปกรณ์ ซึ่งถือเป็นหนังสือเล่มเล็กประเภทหนึ่ง ให้ชื่อว่า ค่านิยม ๑๒ ประการ โดยให้นักเรียนแต่ละคนคิดวิเคราะห์เองว่า ในแต่ละข้อของค่านิยม นักเรียนคิดอย่างไร อธิบายออกมาเป็นภาพให้ได้ ผลงานที่ออกมา แต่ละคนจะคิดไม่เหมือนกัน และระบายสีสวยสดใส อยู่ในระดับที่พอใช้ได้
สองเดือน..ที่มึนงง เดินซวนเซ เวียนหัว คลื่นไส้และปวดหัวบ่อยมาก วันนี้..โล่ง เบา สบาย ทำงานได้คล่องตัว..เหมือนฟ้าหลังฝนที่สดใส..ชื่นใจกับใบไม้สีเขียว แต่..ก็ต้องเตือนตัวเองว่า อย่าได้ประมาทเป็นเด็ดขาด ร่างกายไม่เหมือนเดิมแล้ว แม้ว่าใจจะยังสู้..แต่ก็รู้ว่าแค่ไหนจึงจะพอ..
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๑๔ กันยายน ๒๕๕๙
ใน ด้วยรักและศรัทธา พัฒนางาน..ชีวิต เส้นทางผลสัมฤทธิ์ บันทึกไว้..ให้รื่นรมย์
ความเห็น (9)
อย่าทำงานหักโหมนะคะ พักผ่อนเยอะๆ นะคะอาจารย์ ด้วยความระลึกถึงและเป็นห่วงค่ะ
ขอให้อาจารย์มีสุขภาพแข็งแรงนะครับ
กำลังคิดว่า ถ้าผอ.ไม่ได้สร้างคุณงามความดีมามากมายอย่างที่ผ่านมา ทุกอย่างอาจจะไม่ผ่านไปด้วยดีเยี่ยมขนาดนี้นะคะ ถือเป็นผลบุญที่ช่วยหนุนส่งให้สามารถกลับมาทำประโยชน์ให้กับโลกนี้ได้ต่อไป ขอให้บุญรักษานะคะ เอาใจช่วยให้เต็มร้อยในเร็ววันค่ะ เชื่อว่าอาจารย์จะเป็นผู้มีสติมากยิ่งขึ้นด้วยประสบการณ์นี้ด้วยค่ะ ใช้ร่างกายแต่พอสมควร ใช่มั้ยคะ
สวัสดีค่ะท่านผอ.
ช่วงนี้พักผ่อนเยอะๆนะคะ อย่าเพิ่งโหมงานหนักเด้อ
ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะครับ
ยินดีด้วยค่ะที่สุขสบายดีแล้ว
-สวัสดีครับท่าน ผอ.
-ตามมาให้กำลังใจครับ
-โรงเรียนน่าอยู่นะครับ
-ขอให้สุขภาพแข็งแรงโดยเร็ววันนะครับ
-เก็บถั่วมาฝากครับ
งานเดิน ด้วยสุขภาพดีนะจ๊ะ
พักผ่อนมากๆนะครับ