ผ่านเทือกเขาแห่งนี้มานาน นานมาก นานจริง ๆ
10 ปี 20 ปี 30 ปี...ผ่านไปแล้ว
..
..
มันก็ยังคงอยู่ของมันเช่นนี้
..
หากย้อนรำลึกถึงความหลังเมื่อครั้งยังเป็นเด็กประถมฯ จำได้ว่า... นั่งรถสองแถวเอากระต่ายที่เลี้ยงไว้มาปล่อยที่เขาแห่งนี้
ตอนนั้นคิดว่า..อย่างไรเสีย...
มันก็คงรอด...เหตุที่นำมาปล่อยก็เพราะ..ไม่ไหวแล้ว เรียนสูงขึ้น การบ้านก็เพิ่มมากขึ้น... กลัวมันจะตาย เพราะมัวแต่ทำการบ้าน
..
เลี้ยงกระต่ายอยู่หลายปี มันเกิดลูกด้วยนะ ...แต่แล้วเมื่อถึงจุดอิ่มตัว ก็อดไม่ได้ที่จำเป็นต้องปล่อยมันไป
ที่บ้าน..ไม่มีใครเอา.. ปล่อยไว้ก็เป็นภาระของแม่เปล่า ๆ ...
..
วันที่นำมันไปปล่อยนั้น จำได้ว่า...เราต่างคนต่างมองกันจนลับสายตากันเลยทีเดียว
..
ใจก็อธิษฐานนะ...ขอให้มันรอดตาย และดำรงชีวิตอยู่บนผืนป่าแห่งนี้ได้
..
..
ธรรมชาติที่นี่ยังดีอยู่เลย ถึงแม้นว่า ...วันเวลาจะล่วงเลยผ่านไปหลายสิบปีแล้วก็ตาม
มันก็ยังคงอยู่ของมันเช่นนี้.....ยังคงชุ่มชื้น ร่มรื่นร่มเย็นเหมือนเดิม
..
..
เมืองขยายมาทางนี้มากขึ้น ชุมชนเมืองเพิ่มขนาดขึ้นเรื่อย ๆ...นั่นอาจเป็นเพราะว่า เส้นทางสายนี้ เป็นทางไปสถานที่ราชการมากมาย อีกทั้งยังเป็นเส้นทางผ่านไปยังมหาวิทยาลัยมีชื่อของจังหวัดทั้งสองแห่ง
..
..
วันนี้อดไม่ได้ที่จะขึ้นมาซึมซับธรรมชาติของเขาแห่งนี้อีกครั้งหนึ่ง (นับครั้งได้เลยว่า มันนานมากทีเดียวที่ไม่ได้ขึ้นมาสถานที่แห่งนี้นานมากแล้ว)
สิ่งแวดล้อมสองข้างทางยังค่อนข้างเหมือนเดิม สิ่งที่เปลี่ยนไปบ้างนั่นคือ....การก่อสร้างอาคารสถานีโทรทัศน์ แทบทุกช่อง บนเทือกเขานี้
..
..
ชุ่มชื่นหัวใจมากทีเดียว...ที่ได้ถ่ายความงามของธรรมชาติจากสถานที่แห่งนี้
..
และสิ่งหนึ่งที่ต้องแวะไปกราบก่อนที่จะลงจากเทือกเขาแห่งนี้
..
..
หวังไว้ว่า...เราคงได้มาเยี่ยมเยียนเธออีกนะ....."ท่าเพชร... ธรรมชาติที่พิสุทธิ์"
..
สวยงาม และสงบร่มรื่นมากจ้ะ
ดอกนี้ เรียกว่า " ช้องนางคลี่" ใช่ไหมจ๊ะ
ขอบคุณครับ
ไม่ทราบครับครับครูมะเดื่อครับ
ถ่ายสวยดี
เดึ๊ยวลองหาดูครับ
สวัสดีค่ะพี่แสง
ดูแล้วสดชื่น มีความสุขมากค่ะ