อภิชญา วรพันธ์ : สั่งเสีย...
วันนี้ช่วงบ่ายแม่พาธรณ์ไปหาคุณหมอ พอตอนเย็นคุณพ่อกลับจากทำงาน เห็นธรณ์ซึมๆ คุณพ่อเลยถามธรณ์ว่า
พ่อ - วันนี้กลับจากหาคุณหมอ ธรณ์ดูซึมๆ นะ จะสั่งเสียอะไรมั้ยลูก อยากกินอะไรมั้ย
ธรณ์ - แหม! ธรณ์รู้นะคุณพ่อ ว่าหมายถึงอะไร เอ! ถ้าธรณ์ตายจะกินอะไรดี จะให้ทำบุญกับอะไรดีนะ
แม่ - คิดนานจัง
ธรณ์ - คุณแม่ครับ ธรณ์จะสั่งพิซซ่าปูอัดกับสับปะรด ซอสมะเขือเทศ ข้าวไข่หวาน สาคูไส้หมู สลัด ลิ้นจี่ แคนตาลูปสีส้ม ทุเรียน มะม่วง ส้มตำไทย ขนมจีน
แม่ - เยอะจัง แล้วตอนสวดล่ะ จะเลี้ยงอะไร
ธรณ์ - ขนมจีนน้ำพริก เอาน้ำปลาด้วย ... ของธรณ์ชอบ
พ่อ - เฮ้ย สั่งเยอะจัง งั้นอย่าเพิ่งตายเลยลูก 555
งานของธรณ์ถ้าจะของกินอลังการมาก เน้นของกิน เน้นของโปรด
การสั่งเสียของเด็กอายุ 10 ปี อาจจะดูเหมือนเป็นเรื่องสนุก ไม่มีสาระ แต่ในความสนุก และดูไม่มีสาระนั้น คือการพูดคุยเรื่องที่เกี่ยวเนื่องกับ "ความตาย" อย่างไม่ให้รู้สึกว่าน่ากลัว แต่มันคือ การเตรียมตัว ..... จะทำเสมอเมื่อมีโอกาส
การคุยเรื่องที่เกี่ยวเนื่องกับความตายกับเด็กนั้น สามารถคุยได้ทุกโอกาสผ่านสิ่งต่างๆ ที่ทำในชีวิตประจำวัน ไม่จำเป็นต้องสอนธรรมะ ไม่จำเป็นต้องไปวัดเสมอไป แค่เป็นการพูดคุยในสิ่งธรรมดาๆ คุยในเรื่องปกติ เพราะ "ตาย" ก็เป็นเรื่องปกติ
หมายเหตุ การสั่งเสียของธรณ์นี่ ดูจะอลังการมาก .. พ่อคุณเอ๋ย
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น