ว่าด้วยเรื่อง...ครูฝึกสอนคนใหม่
สวัสดีวันจันทร์ ที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 วันแรกของการเป็นนักศึกษาฝึกสอน เข้าโรงเรียนเวลา 07.30 น. และนำหนังสือส่งตัวจากมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่เพื่อไปรายงานต่อผู้อำนวยการโรงเรียนสันป่าสักวิทยา และเวลา 08.00 น. ทำกิจกรรมหน้าเสาธง
พร้อมการให้โอวาสโดยท่านผู้อำนวยการของโรงเรียนสันป่าสักวิทยาและกล่าวต้อนรับครูใหม่และนักศึกษาฝึกประสบการณ์
ณ โรงเรียนสันป่าสักวิทยา จากนั้นได้พบกับคุณครูปรียานุช ศรีทัน
ครูวิชาการโรงเรียนสันป่าสักวิทยาเพื่อชี้แจงรายละเอียดเกี่ยวกับการสอน
รวมไปถึงเกณฑ์การนิเทศของครูพี่เลี้ยง
พร้อมกับมอบหมายชั้นเรียนให้กับนักศึกษารับผิดชอบ โดยข้าพเจ้าได้รับผิดชอบห้อง ป.1/1 ร่วมกับ คุณครู มาลี ไวว่อง
ซึ่งหลังจากที่ได้รับมอบหมายจากครูวิชาการแล้ว
ก็ไปสอนตามตารางสอนที่ครูวิชาการได้มอบหมายให้วันนี้ได้สอนวิชาศิลปะ ชั้น ป. 2 ทั้ง 3 ห้อง
ซึ่งในชั่วโมงแรกของการพบกันในแต่ละห้องได้ดำเนินตามแผนการสอนที่ได้วางไว้
ทำกิจกรรมการสอนได้รับความร่วมมือจากนักเรียนทั้ง 3
ห้องเป็นอย่างดี ตั้งใจทำงาน และจะชอบซักถามครูผู้สอนอยู่ตลอดเวลาที่สงสัย
ส่วนหนึ่งของการทำกิจกรรมการเรียนการสอนในวิชาศิลปะ ชั้น ป. 2/1 โดยให้นักเรียนวาดรูปภาพครอบครัวของฉัน ซึ่งนักเรียนได้ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีในการทำกิจกรรม
ในชั่วโมงที่ 6 เป็นชั่วโมงที่ทางโรงเรียนได้จัดให้นักเรียนชั้น ป.1-6 มาประชุมกันที่ลานเอนกประสงค์ เพื่อชี้แจงเกี่ยวกับกิจกรรม “ลดเวลาเรียน เพิ่มเวลารู้” และกิจกรรมชุมนุม ซึ่งได้ชี้แจงเกี่ยวกับการเลือกชุมนุมของนักเรียนแต่ละชั้น และได้มอบหมายให้กับครูประจำการและนักศึกษาฝึกสอน เพื่อเป็นที่ปรึกษาของแต่ละชุมนุม และข้าพเจ้าได้รับมอบหมายให้รับผิดชอบ ชุมนุมศิลปะร่วมกับคุณครูพิมลพรรณ
และตอนโรงเรียนเลิกทำหน้าที่เป็นครูประจำชั้นร่วมกับครูพี่เลี้ยงในการควบคุมเด็กนักเรียนชั้น ป.1/1 สวดมนต์ไหว้พระ และทำความสะอาดห้องเรียน:)
วันแรกผ่านไปด้วยดี และวันต่อๆไปต้องดีกว่าวันนี้ สู้ๆ :)
ปล.รูปภาพสำหรับวันนี้ไม่ได้มีมาก วันหลังจะทยอยเอาลงค่ะ
เป็นกำลังใจให้ครูยี่นะคะ เราจะสู้ไปด้วยกันค่ะ สู้ๆ :)
ยิ้มเข้าไว้ อายี่ :)
เด็ก ๆ ใสมาก คุณครูยี่ ;)...
สู้ต่อไปนะครับ...ครูยี่
เริ่มเห็นบันทึกเกี่ยวกับนักเรียนแล้วครับ.....
อยากรู้จัง “ลดเวลาเรียน เพิ่มเวลารู้” เขาทำอะไรกันบ้างในระดับประถม
นักเรียนน่ารักมาก
ตั้งใจสอนนะครับ
เก็บประสบการณ์ให้ได้มากที่สุด
รออ่านอีกครับ