การเรียนการสอนรายวิชาศึกษาทั่วไปโดยสำนักศึกษาทั่วไป มหาวิทยาลัยมหาสารคาม เท่าที่ผมอ่านข้อมูลมา ก็ถือว่ามีจุดดีอย่างหนึ่งคือทุกวิชาสามารถบูรณาการกับการช่วยเหลือสังคมและชุมชนสอดคล้องกับอัตลักษณ์และวิสัยทัศน์ของนิสิตได้เป็นอย่างดี แต่นิสิตที่น้อยคนนักว่าจะเข้าใจจริงๆว่า หมวดวิชาศึกษาทั่วไปทุกหลักสูตรที่บังคับเรียน 30 หน่วยกิต เรียนไปเพื่ออะไร ? แล้วจะได้ใช้อะไรบ้างไหม ? พัฒนาศักยภาพอะไรได้บ้าง ? และอีกร้อยพันคำถาม บ้างก็บอกว่าเรียนเพื่อเก็บเกรด บ้างก็บอกว่าเรียนให้มันจบๆกันไป แล้วเคยลองกลับมาคิดบ้างไหมว่า วิชาศึกษาทั่วไป พัฒนาอะไรบ้างในตัวเรา นอกจากวิชาเอก วิชาเฉพาะด้านที่เราเรียน และการมีนิสิตผู้ช่วยอาจารย์ไปตามรายวิชาศึกษาทั่วไป ช่วยอะไรได้บ้าง?
การเป็นนิสิตผู้ช่วยอาจารย์ในรายวิชาศึกษาทั่วไป ถือว่าเป็นส่วนเสริมในการพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมของนิสิตที่เรียนในรายวิชาศึกษาทั่วไป ส่วนใหญ่จะเป็นนิสิตชั้นปีที่ 3-4 ที่มีจิตอาสา ตัวผมเองก็เป็นคนมีจิตอาสาเช่นกัน อยากจะให้อะไรกับมหาวิทยาลัยแห่งนี้ ถึงแม้ว่าค่าตอบแทนอาจจะไม่มากมาย แต่ก็อยากเห็นนิสิตจบออกไปเป็นบัณฑิตที่สมบูรณ์ และเพรียบพร้อมออกสู่โลกการทำงาน ตัวผมเองก็ได้เริ่มต้นเป็นนิสิตผู้ช่วยอาจารย์ตั้งแต่ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2558 จนกระทั่งถึงปัจจุบัน ณ ตอนนี้ผมกำลังวางแผนตารางการทำงานของภาคเรียนที่ 3 ปีการศึกษา 2558 และอาจจะเป็นเทอมสุดท้ายในการทำงานด้วย แต่สิ่งหนึ่งที่ผมอยากเห็นมากที่สุดในการเป็นนิสิตผู้ช่วยอาจารย์ คือ การพัฒนานิสิตในรายวิชาศึกษาทั่วไป ให้รู้จัก การคิดวิเคราะห์ มีความคิดสร้างสรรค์ มีความเป็นจิตอาสาช่วยเหลือสังคมและชุมชน และที่สำคัญคือ มีความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ และมีการเรียนรู้ที่ดี
นิสิต LA เขียนบทความลงวารสารสำนักศึกษาทั่วไป
บรรยากาศการเรียนการสอนรายวิชาศึกษาทั่วไป
ขอบคุณภาพจากเพจ facebook โครงการนิสิตผู้ช่วยอาจารย์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
ขอบคุณเจ้าของบันทึกครับ ... เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ เราน่าจะมาพูดเรื่องทักษะการคิดวิเคราะห์ สร้างสรรค์ และจิตสำนึกแบ่งปัน จิตอาสา อย่างจริงจัง....