บ่มเพาะชีวิต ; เรื่องเล่าของทุ่ง

นึกถึงเรื่องราวใจมันอิ่ม@ไม่ได้ร่ำรวย...แต่อยากช่วยเหลือ

เป็นปิติสว่างจ้าในใจ...

เรื่องราวของเด็กชาย"ทุ่ง" เป็นสังกะลีมาอยู่ที่วัด
หลายปีก่อน...ลาสึกจากสามเณรภาคฤดูร้อน(ตอนนั้นอยู่ ป.4) มายืนเงียบๆ และบอกว่า "ผมอยากมาอยู่วัด"

@ณ ตั้งแต่ ป.5 ถึงปัจจุบันซึ่งอยู่ในความดูแล อบรมสั่งสอนจากพระอาจารย์ต้อ และเมตตาบารมีขององค์หลวงปู่

แม้กระบวนการคิดของทุ่งจะช้าเพราะเคยเจ็บป่วยในช่วงวัยเด็ก คลานไปเอายาของพ่อมาทานจนได้ส่งล้างท้องที่โรงพยาบาล

ทุ่งเกิดกลางทุ่งนา...แม่จึงตั้งชื่อว่าทุ่ง

ภาษาอีสานเรียกว่า "ท่ง"

อุปนิสัยเป็นเด็กว่านอนสอนง่าย

ใช้ง่าย ไม่ก้าวร้าว เป็นที่รักของน้องๆ

ในช่วงปิดเทอม...บวชเป็นสามเณรทุกปี

ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 7

ปีนี้ขึ้น ม.4 พระอาจารย์พาไปซื้ออุปกรณ์การเรียนและชุดนักเรียนใหม่หมด ...เพราะต้องเปลี่ยนเครื่องแบบใหม่

โดยแม่ครูและในนามกิจกรรมบ่มเพาะต้นกล้าศีลธรรมถวายปัจจัยเป็นเจ้าภาพ 2,000 บาท

================

อนุโมทนาบุญด้วยกันนะคะ

สาธุ สาธุ สาธุ

@จากภาพ --> ทุ่ง คือ สามเณรที่นั่งคุกเข่าผูกสายบาตรให้เณรพีท