อุปมาดั่งดินสอ

วันนี้ครูนกจัดชั้นหนังสือให้มีฝุ่นน้อยลงและมีระเบียบมากขึ้นได้เจอสำเนาเอกสารฉบับหนึ่งเป็นนามานุกรม ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน (๒๕๒๕-๒๕๔๖) คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย พ.ศ. ๒๕๔๖ ครูนกประทับใจเนื้อความของปกหลังที่ใช้ชื่อว่า "อุปมาดั่งดินสอ" ซึ่งมีเนื้อความดังนี้
"ช่างทำดินสอ หยิบดินสอแท่งหนึ่งมาวางไว้ต่างหาก ก่อนหยิบลงบรรจุกล่อง และส่งไปยังโลกกว้าง ช่างได้กล่าวกับดินสอแท่งนี้ว่า
ดินสอเอ๋ย ก่อนจะออกไปท่องโลกกว้าง จงจดจำไว้ และไม่มีวันลืมว่า
....ถึงแม้ว่าเจ้าจะมีไม้ห่อหุ้มเจ้าอยู่เพื่อปกป้องความเปราะบางของเจ้า จงจดจำไว้ว่า สิ่งที่ดีที่สุดของเจ้าคือ "ข้างในตัวเจ้าเอง"
....เจ้าจงยอดลดละเลิกอัตตา และให้ใครบางคนจับเจ้าไว้ในมือเพื่อเอื้อให้เจ้าได้ใช้ศักยภาพของความเป็นดินสอของเจ้าอย่างสมบูรณ์
....จงยอมรับความเจ็บปวดจากการเหลา เพราะดินสอที่ดีต้องแหลมคม จงจำไว้ว่าปัญหา อุปสรรค การทบทวน ความล้มเหลว การปรับตัว ความคับข้องใจ การเสียหน้า การไม่ได้ดั่งใจ ฯลฯ เป็นความจำเป็นที่ก่อให้เกิดความดีเลิศสมบูรณ์แบบในตน และต้องเกิดขึ้นเป็นระยะๆ ชั่วชีวิตของเจ้า
...จงกล้าเสี่ยงที่จะเขียนทุกอย่าง เพราะเจ้าเป็นดินสอที่มียางลบติดอยู่ตรงปลาย สามารถลบ "คำผิด" จากการเขียนของเจ้าได้ด้วยตัวของเจ้าเอง
...ชีวิตของเจ้าจะหดสั้นลงตามวาระแห่งการเหลา แต่เจ้าจะเป็นดินสอที่ดีที่สุด มีคุณค่าที่สุด ถ้าเจ้าทิ้ง "ร่องรอย" ของเจ้าไว้ทุกหนทุกแห่งที่ได้มีโอกาสผ่านไป "ร่องรอยของเจ้าไม่มีวันตาย"
ที่มา รศ.ดร.พรชุลี อาชวอำรุง สรุปความจาก "Papable of the pencil"

อ่านจบสิ่งที่ตกผลึกกับครูนกคือ ณ ที่แห่งนี้คือที่จารึกเก็บร่องรอย ที่จะสร้างคุณค่าในสิ่งที่เรามีศักยภาพ หรือได้ทำแล้วเกิดประโยชน์ จึงรีบมาบันทึกในG2K ค่ะ ประเดิมการย้อนกลับมาในปี ๒๕๕๙

เขียนใน GotoKnow โดย noktalay
ใน จากหนังสือเล่มโปรด

คำสำคัญ (Tags): #การบันทึก#การดำเนินชีวิต

หมายเลขบันทึก: 604948เขียนเมื่อ 12 เมษายน 2016 15:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 เมษายน 2016 15:55 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน