วันนี้ทำกิจกรรมหลายอย่างอย่างมาก และดูเป็นความคึกคัก ...
จากกิจกรรมที่ทำนั้น รู้สึกประทับใจและมีพลังมากคือ ตอนย้ายตู้ เก็บของ และทำความสะอาด พลังๆ ของเด็กน้อยต้นกล้าศีลธรรมที่มาเตรียมบวชในโครงการบรรพชาภาคฤดูร้อน ต่างช่วยแม่ครูได้เยอะมาก ทำไปเล่นไป แต่ก็สนุก และแม่ครูก็ได้มุมนั่งพักสบายในครัวด้วย
เมื่อทุกอย่างลงตัว ทั้งเด็กๆ และสุนัข ลูกสุนัขต่างก็แวะเวียนมานั่งวุ่นวายในมุมใหม่ และดูเหมือนจะอบอุ่นใจ นั่งทานข้าวก็ยังมานั่งรวมกันอยู่ใกล้
และที่น่าขำมาก คือ เจ้าอุ๊กปุ๊ก-อั๊กปั๊ก ลูกสุนัขก็มาออดอ้อนออเซาะ หลังจากหนีไปเล่นซนเล่นน้ำในอ่าง
ช่วงบ่ายๆ ...เข้าไปชวนติ๋วรื้อสแลนด์ที่มุงรอบบริเวณภาวนาออก ซึ่งมุงอย่างนี้มา ๕ ปีแล้ว ปรับใหม่ในหลายๆ อย่าง และเมื่อรื้อออกกลับรู้สึกตกใจบริเวณรอบนอกสแลนด์ดูแห้งแล้งมาก ข้าพเจ้าตกใจภาพความแตกต่างที่ชัดเจน เพราะเมื่อเดินเข้ามาในบริเวณภาวนาจะดูร่มเย็นและสดชื่น ทำให้ได้คิดกับตนเองว่า ได้ละเลยสิ่งรอบนอกที่อยู่ไม่ไกลตัว ธรรมชาติที่แวดล้อมและเกื้อหนุนที่มีเพียงสแลนด์กางกั้นช่างแตกต่างกันมาก
ก็คงเช่นเดียวกัน...
ชีวิตและจิตใจ คนรอบข้างที่เราเคยสัมพันธ์ด้วย เป็นเช่นไร ...มีความสุขหรือไร้ซึ่งความสุข จิดใจชุ่มชื่นหรือแห้งผาก ธรรมชาติที่พบเห็นในตอนบ่ายสะท้อนใจข้าพเจ้ายิ่งนัก
ตอนเย็น ... นั่งเล่นกับลูกสุนัข ดูมาอ้อนเพราะเมื่อเช้าโดนดุ พอมาอ้อนก็อดสงสารไม่ได้
ตัวโตแต่ก็อยากมานั่งบนตัก เล่นน้ำมาตัวเปียกๆ ก็ต้องยอมเขาล่ะ เขาอยากมีความสุขอยากมีความอบอุ่นใจ
สิ่งที่ได้เรียนรู้กับตนเองในวันนี้...
๒๐ มีนาคม พ.ศ.๒๕๕๙
เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา ตนเองและผู้อื่น