คุณเพื่อนช่วย!

ในปีนี้การเรียนเรื่องการแก้อสมการดีกรีสูงที่อยู่ในรูปเศษส่วนของพหุนามเป็นปัญหาอย่างมากของนักเรียนชั้นม.4 ห้องหนึ่ง(เกือบทุกคนในห้อง)

วันหนึ่งให้นักเรียนช่วยกันเฉลยการบ้านบนกระดานดำ  มีนักเรียนออกมาทำเพียง 3-5 คนที่เหลือบอกว่าทำไม่ได้ ครูจึงยกตัวอย่างและอธิบายอย่างอย่างช้าๆ สิ่งที่สังเกตเห็นคือ  นักเรียนที่ตั้งใจและสนใจจะเข้าใจดี แต่ยังมีอีกมากที่นั่งแบบไร้จิตวิญญาณ จึงตัดสินใจคัดเลือกนักเรียนในห้องที่ตั้งใจเรียนและมีความเข้าใจในเรื่องการแก้อสมการได้จำนวน 7 คน ส่วนนักเรียนที่เหลือในห้องจำนวน 26 คน ให้แบ่งเป็นกลุ่มจำนวน 7 กลุ่มโดยมีกลุ่มละ 3-4 คน ให้นักเรียนทั้ง 26 คนนี้พิจารณาตนเองว่าจะไปอยู่กับใครตามความสมัครใจ ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะเลือกตามความคุ้นเคย ความสนิทเมื่อแบ่งกลุ่มเรียบร้อยแล้ว มีข้อตกลงร่วมกันดังนี้

ข้อตกลง  1. มีการสอบจุดประสงค์การแก้อสมการดีกรีสูงที่อยู่ในรูปเศษส่วนของพหุนามจำนวน 2 ข้อ

                      ( 10 คะแนน)

2. นัดเรียนนอกเหนือจากคาบเรียนปกติจำนวน 2 คาบ

3. ให้นักเรียนผู้ที่มีความรู้ ความเข้าใจเป็นผู้ช่วยติวเพื่อนๆในกลุ่ม

4. ผู้ที่ช่วยติวเพื่อนๆ จะได้ 10 คะแนนและไม่ต้องสอบจุดประสงค์นี้

คาบ  1 : ให้นักเรียนนั่งเรียนตามกลุ่มครูยกตัวอย่างเรื่องการแก้อสมการและเป็นผู้อธิบายอย่างช้าๆ มอบหมายให้

               นักเรียนทำแบบฝึกหัด 5 ข้อ โดยร่วมปรึกษาหารือกันในกลุ่ม ครูคอยสังเกตพฤติกรรมและเป็นที่ปรึกษา

คาบ  2 : ดำเนินการเช่นเดียวกับคาบ 1 และให้แบบฝึกหัดใหม่อีก 5 ข้อ

หลังจากนั้นก็ให้นักเรียนทำแบบทดสอบ 2 ข้อ

ผลที่ได้รับ               1. นักเรียนที่ช่วยติวเพื่อนบางคน(3 คน) มาขอพบแล้วมาบอกว่าหนูขอสอบดีกว่า จึงขอให้มีความพยายามและช่วยให้ถึงที่สุดเพราะเค้าวางใจจึงมาอยู่กับเรา

2. พฤติกรรมของนักเรียนในคาบที่ 2 ให้ความร่วมมือดีขึ้นมากจากคาบแรกและจากการได้สอบถามนักเรียนพบว่านักเรียนมีความรู้และเข้าใจสามารถอธิบายขั้นตอนการทำได้

3. ผลการสอบปรากฏว่านักเรียน 26 คนสอบผ่าน 22 คน และสอบไม่ผ่าน 4 คน

และแล้วก็รู้เรื่องจึงสอบผ่านเป็นเพราะ.. คุณเพื่อนช่วยจริงๆ