​ปฏิรูปชีวิต-สังคม ด้วยสมองซีกขวา

นกลับมามองในเรื่องของงานพัฒนา

บางครา เราคิดถึงเรื่องไกลตัวมากไป

ธรรมดาจิตมนุษย์ไซร้ มักวิ่งวนไปสู่ข้างนอก

เป็นมายา หลอกล่อ กักขัง

บ่มเพาะอัตตา ก้าวร้าว บ้าพลัง

ต่อสู้ กระทบกระทั่ง ช่วงชิง

นี่คือ ส่วนของสมองซีกซ้ายที่เราใช้หนักจนชาชิน

แม้การทำงาน เราก็ถูกฝึกให้ใช้มือขวา ด้านขวา จนชาชิน

ชีวิต การงาน สังคม เราจึงสุดโต่งไปที่การใช้สมองซีกซ้ายจนชาชิน

การใช้สมองซีกขวา ด้านที่เป็นสุนทรียะ การเล่น การเริงระบำ ความรู้สึกที่ลึกซึ้งละเอียดอ่อนไหว

จึงกลายเป็นสิ่งชายขอบซะสิ้น

หันกลับมามอง สิ่งที่ตนเองทำ

หลายครั้งที่พบว่า ใช้มือซ้าย ด้านซ้าย ทำแล้วได้ผลดีกว่าด้านขวาอย่างน่าประหลาดใจ

อย่างการฝึกศิลปะการป้องกันตัวไอคิโด ก็พบว่า เล่นมือซ้ายได้ดีกว่า

ดีกว่า ได้อย่างไร ตอนนั้นไม่รู้

แต่ตอนนี้ คิดว่ารู้แล้ว.....

เป็นเพราะมือซ้าย ถูกควบคุมโดยสมองซีกขวา ที่เป็นด้านศิลปะ ด้านของความงาม ความยืดหยุ่น สุนทรียภาพ

ทำให้มือซ้ายดูดซับแรงกระทำที่คู่ต่อสู้ส่งมา และสะท้อนกลับออกไปได้อย่างเป็นธรรมชาติ ไม่ติดยึดอย่างมือขวา

การปฏิรูป ปฏิวัติชีวิต รวมไปถึงด้านอื่นๆ ก็น่าจะเริ่มจากจุดนี้ได้เช่นกัน

ชีวิตคือจุดเล็กๆ ที่พอไปรวมในสังคมใหญ่แล้ว มันดูไร้ค่า

แต่จุดเล็กๆเหล่านี้ ถ้าสามารถเชื่อมสัมพันธ์กับองค์รวมทั้งหมดได้ เมื่อทำถูกจุด ก็มีพลังสั่นสะเทือนทุกองศา

เปรียบเสมือน ปลายนิ้วก้อย ช่างดูไร้ค่า เมื่อเทียบกับตัวเราทั้งร่างกายา

หากพอเอาเข็มจิ้มขึ้นมา ก็สะดุ้งไปทั้งเรือนกาย เรือนใจ

การปฏิรูป ปฏิวัติใดๆ ก็เริ่มได้จากจุดเล็กๆอย่างนี้

จากชีวี ที่คุ้นเคย ติดยึดกับสมองซีกซ้าย

หันมาสร้างสมดุล ให้เกิดขึ้นง่ายๆ

ลองหัดใช้มือซ้าย ทำการงานทุกสิ่งอัน

หมั่นสำรวจตรวจตราอยู่เป็นนิจ

ว่ายังเสพติด สมองซีกเดิมหรือไม่นั่น

เปลี่ยนแค่นี้ ถ้าทำได้ ไม่นานวัน

สิ่งใหญ่นั้น ย่อมแปรผัน ตามครรลอง