รำพึงรำพัน

รุ่งสาง...

น้ำค้างจับระยับพราว

สายลมหนาวสัมผัสผิว

หมอกหนาเอื่อยเฉื่อยเลาะทิว

ชายป่าไร่ใกล้บ้านเรา

ชมพฤกษ์ไพรใกล้แนวสวน

สักปลูกล้วนชวนเงียบเหงา

โดดเด่นตั้งดั่งหมู่ดาว

ไร้เดือนข้างช่างอาดูร

มองดูดินกลิ่นกระทบ

จากเตาอบมิจบสูญ

กลิ่นแกลบไหม้ใช่ค้ำคูณ

กลับเพิ่มพูนมูลโรคภัย

เสียงนกกาบินมารอบ

ดั่งจะปลอบชอบไฉน

ให้ยุพินปิ่นหทัย

ระวังไฟที่กองฟาง

ฤดูหนาว ณ คราวนี้

วอนน้องพี่ที่ควรสร้าง

ไม่เผาป่าหาหนทาง

กินแลนบ่างอย่างทารุณ

..............................................

...

“พี่หนาน”

12/2/2559

=========================

[คุณมะเดื่อ]

รุ่งสาง.......

น้ำค้างฟุ้งฟ่องละอองฝอย

ไอหนาวละอองหมอกล่องลอย

น้ำค้างย้อยหยาดหยดรดใบไม้

สายหน่อยความร้อนเริ่มผ่อนส่ง

เที่ยงยิ่งคงร้อนเหลือจนเหงื่อไหล

ลืมไปเลยว่าหนาวเป็นเช่นไร

นี่แหละหนาเมืองไทย....ไชโย..!

["พี่หนาน"]

สวัสดีครับคุณครูมะเดื่อ

กลอนช่างไพเราะจับใจ ไล่ลำดับเหตุการณ์ได้ดีมาก

ช่วงนี้พี่หนานหายใจเข้าหายใจออกอยู่แต่ในสวนครับ