"พรดี อยู่ที่ดีพอ"


๑) พร - สรรพพร มงคล ดลดาลด้วย

สรรพคุณ บุญช่วย อำนวยผล

สรรพธรรม นำคุณ หนุนเนืองนนท์

สรรพโชค ดกผล ทุกคนเทอญ


คำอวยพร กลอนๆงาม นำมาสรร

ให้ทุกท่าน พานพบ ประสพเสริญ

อยู่เป็นสุข ทุกข์โศก โรคหมางเมิน

จงจำเริญ เผชิญโชค ธรรมปกครอง


ขอให้มี วษา อายุยิ่ง

เป็นขวัญมิ่ง กิ่งใบ ดั่งไทรผอ

ให้ลูกหลาน ได้ลานเล่น เป็นครรลอง

คอยปกป้อง ผองภัย ให้ร่มเย็น


ขอให้มี วรรณะ สละสลวย

ไม่เหี่ยวย้วย แต่สวยงาม ตามจิตเห็น

ทั้งตะกูล มีบุญช่วย อำนวยเย็น

ห่างทุกข์เข็ญ ลำเค็ญยิ่ง ทุกสิ่งไป


ขอให้มี สุขะ กายาจิต

อย่ามีพิษ แพ้วพาน ผ่านโรคร้าย

สุขสวัสดิ์ พัฒนา ตลอดไป

สุขสบาย ไปตลอด รอดมรณา


ขอให้มี พละ ชำนะภัย

อย่ากล้ำกราย กายจิต พิชิตหนา

มีพลัง ทางธรรม นำปัญญา

มีวิชา เป็นอาวุธ ดุจวิเชียร


๒) ดี -- อันความดี มีคุณ ช่วยหนุนเนื่อง

เป็นดุจเครื่อง เปลื้องปลด ลดเศษเสี้ยน

คอยพยุง ปรุงแต่ง แรงพากเพียร

ให้เสถียร เปลี่ยนสถาน ขั้นปารมี


คำว่าดี มากมาย หลายนัยยะ

ดีอย่างพระ ฆ่าในตน พ้นวิถี

มีหมุดหมาย ปลายทาง ล้างธุลี

พ้นโลกีย์ มีนิพพาน ขั้นบรม


ดีอย่างโลก แค่โชคดี มีหลักฐาน

มีการงาน บ้านครอบครัว ตัวสุขสม

ไม่เดือนร้อน นอนสบาย คลายอารมณ์

แต่ยังจม ในหล่มโลก อาจโชคร้าย


ดีอย่างคน ธรรมดา สามัญชน

ก็ปลอมปน ผลเสี่ยง อำเอียงได้

ทุกข์และสุข ผูกขาด กัดร่ำไป

ดีเป็นร้าย ร้ายเป็นดี หากมีตา


ดีดังดี มีเชื้อ เครือมนุษย์

ที่ดีดุจ ผุดผ่อง ช่องเวหา

เป็นดั่งคน พ้นคน ชนอริยา

นี่คือพระ ในคน ผู้พ้นดี


๓) พอ -- พรพอดี ก็ดีพอ ก่อความสุข

ถ้าพรถูก พอดี มีสุขี

ขอพรเกิน เพลินเกินดี ไม่ดีดี

พรที่ดี มีที่กรรม ทำพอตน


ไม่สร้างก่อ แต่ขอพร อ้อนพรคุ้ม

ไม่เททุ่ม อยากอุ้มพร อ้อนดีสน

อยากไม่พอ ก่อให้สุข ของทุกคน

อยากให้ตน คนมีพร อย่าอ้อนขอ


พรพอดี มีสมดุล จะหนุนหนัก

คือรู้จัก ในหลักพร ก่อนจะขอ

เป็นคำอยาก ปากว่า ภาษาทอ

จึงเที่ยวขอ ไม่พอเพียง เหมือนเสี่ยงทาย


จงทำดี มีประมาณ กาลวิเคราะห์

รู้จักทอ ก่อกรรม(ดี) ตามวิสัย

รู้จักพร รู้จักพอ ก่อที่ใจ

ขอมากไป กลายเป็นเพ้อ ให้เจอลม (ปาก)


พรพอดี ดีพอดี ในปีใหม่

เป็นคำไทย ในธรรมเนียม เตรียมตัวโหม

ให้จิตใจ ไหลลื่น ชื่นอารมณ์

อย่าไปจม ปมประมาท พลาดพรดี


โลกยุคใหม่ ไหลไปตาม กามวิสัย

ถูกชักไป ในฉลอง ของปีนี้

จึงดื่มเที่ยว เกี่ยวข้อง ท่องเที่ยวไป

บ้างก็วาย กลายเป็นผี เพราะดีเกิน


สติตั้ง ปัญญาส่อง มองให้เห็น

อย่าเที่ยวเล่น จงระวัง อย่าห่างเหิน

พรเพื่อนให้ ไม่รักษา กลับมาเพลิน

อาจหลงเดิน เผชิญภัย ปีใหม่เอย

----------------๒๘/๑๒/๕๙-----------------

หมายเลขบันทึก: 598898เขียนเมื่อ 28 ธันวาคม 2015 10:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 28 ธันวาคม 2015 17:19 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

ขอบคุณค่ะ .... ชอบมากๆ เลยค่ะ


จงทำดี มีประมาณ กาลวิเคราะห์

รู้จักทอ ก่อกรรม(ดี) ตามวิสัย

รู้จักพร รู้จักพอ ก่อที่ใจ

ขอมากไป กลายเป็นเพ้อ ให้เจอลม (ปาก)


-สวัสดีครับ

-ตามมารับพรดี ๆ ในเทศกาลส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ครับ

-ขอบคุณครับ

ขอบคุณพรดีมีมงคล อยู้ที่ตนทำดีนะคะ...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท