๓๖๐. GAT/PAT...จะยากไปถึงไหน..
ผมเคยคิดมาแล้วหลายครั้ง วันนี้ขอคิดดังๆสักครั้ง..ในฐานะครูประจำชั้น ป.๖ ที่เตรียมนักเรียนเข้าสอบโอเน็ต และมีลูกหลานสอบ GAT/PAT ไปสดๆร้อนๆ ผมเพิ่งจะเห็นด้วยกับผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้านในเมืองบางท่าน ที่อยากยุบเลิกหน่วยงานที่ชื่อ..สทศ...หรือ สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ
โอเน็ต ป.๖ ยังมาไม่ถึง แต่เชื่อว่า..ยากแน่ๆ.ยากขนาดครูผู้สอนต้องคิดหลายตลบ..แล้วก็ตอบผิด ให้นักเรียนทำแต่ข้อสอบยากๆด้วยเวลาอันน้อยนิด..เมื่อผลสัมฤทธิ์ระดับประเทศ...ต่ำ..ก็ไม่เคยรับผิดชอบ ปล่อยให้ ศธ. สพฐ. สพป.เป็นแพะรับบาป..ส่วน สทศ.เอง..ก็ทำโครงการฯของบประมาณต่อไป..ครับ..ปีการศึกษา ๒๕๕๘ ก็น่าจะเหมือนเดิมเพราะ..ลดเวลาเรียน เพิ่มเวลารู้ แต่ต้องสอบข้อสอบของ สทศ...ผมจึงคิดว่า ยุบ..สทศ.ได้แล้ว
GAT/PAT ล่าสุด..เป็นบทพิสูจน์..ว่า..สทศ.ออกข้อสอบเพื่อฆ่าเด็ก คงไม่ได้วิเคราะห์ หรือจำแนกความยากง่าย..ผู้ออกข้อสอบน่าจะใช้สามัญสำนึกสักนิด คิดให้ละเอียดถี่ถ้วนว่า..จะออกให้มันลึกและหลากหลายไปเพื่ออะไร..จริงอยู่..หลักสูตรและตำราเรียนมีอยู่ทุกโรงเรียน แต่ สทศ.ก็พยายามหลีกเลี่ยง พลิกแพลง ให้เป็นเคราะห์กรรมของเด็ก..ชอกช้ำและทรมานกับการทำข้อสอบอยู่เสมอ
หลายท่านคงยังไม่ทราบว่ายากแค่ไหน..ครับ..ไม่เป็นไร อีกไม่กี่ชั่วโมงก็ลองติดตามสื่อมวลชนดูก็แล้วกัน ท่านจะทราบว่า เด็กดี เด็กเก่งหลายหมื่นคน ต้องทำข้อสอบเทวดา..เกินความจำเป็น
เด็กดี เด็กเก่ง เด็กที่ตั้งใจเรียน ลงทุนลงแรง เรียนพิเศษ กวดวิชา หมดเป็นหมื่นเป็นแสน เด็กเกรดA เด็กแถวหน้าของโรงเรียน..ทำข้อสอบของ สทศ.ไม่ได้ อนาคตของชาติจะเหลืออะไร เขาเหล่านั้นไม่ใช่เด็กแว๊น ไม่ได้ติดยาบ้า ยาอี ไม่ได้เที่ยวคลับเที่ยวบาร์..แสวงหาความรู้อย่างต่อเนื่องมาตลอด ๒ – ๓ ปี..แต่วันนี้..ถูก สทศ.พิพากษา...ซะงั้น
สทศ.อย่าคิดว่า..แต่ละคณะฯ ใช้GAT/PAT สูงต่ำไม่เท่ากัน แต่แท้จริง..ความยากที่มากเกินพอดีต่างหาก ไม่ได้มีความสัมพันธ์กับจำนวนข้อสอบและเวลาแต่อย่างใด..ทำไม..ไม่ออกข้อสอบให้เด็กเก่งทำได้..อย่างมีความสุข เพื่อเขาจะได้เข้าถึงซึ่งหนทางแห่งการเรียนรู้ต่อไป ให้เขาประสบความสำเร็จขั้นพื้นฐานบ้าง..เพื่อสร้างความเชื่อมั่นในตนเอง..ที่จะก้าวย่างต่อไปอีกระดับ..ที่เรียกว่า..อุดมศึกษา
สทศ...ตอบคำถาม..ผู้ปกครองสักหน่อยเถิด ท่านระดมนักวิชาการมาออกข้อสอบ..ท่านเหล่านั้นเข้าใจธรรมชาติวิชาและจิตวิทยาของนักเรียนมัธยมฯมากน้อยเพียงใด..และท่านทำให้เด็กและผู้ปกครองของเขา..ซึมเศร้า..หัวใจของเด็กที่ตั้งใจเรียน แทบแตกสลาย..ท่านรู้สึกบ้างไหม..
ทุกคน..มีความหวัง..ต้องการก้าวต่อเพื่อการเรียนรู้..แต่ สทศ.ก็มักจะดับความฝันของเขาเหล่านั้นเสมอ..ผมจึงคิดว่า..เรื่องนี้..ต้องมีเงื่อนงำ..เมื่อเด็กไปต่อไม่ได้..ไม่ได้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยของรัฐ..อะไรจะเกิดขึ้น..เสียเวลา..เสียโอกาส..เสียเงินอีกมากมาย..เรื่องแค่นี้..สทศ..น่าจะคิดได้...ไม่ใช่คิดแต่จะออกข้อสอบยากเพียงอย่างเดียว
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๒๗ ธันวาคม ๒๕๕๘
ความเห็น (6)
สั้น ๆ ครับ
ยุบได้จึงดีครับ ;)...
ขอบคุณสำหรับแง่คิดที่มีประโยชน์ และขออนุญาตนำไปแบ่งปันที่ในเฟสฯของผมครับ
เยี่ยม เลยค่ะ
-สวัสดีครับท่าน ผอ.
-ตามมาให้กำลังใจครูทุกท่านครับ
-ขอบคุณครับ
มนุษย์เรามีวิธีการเรียนรู้ต่างกัน และเราจำเป็นต้องใช้กลวิธีหลากหลายในการพัฒนาเด็กๆด้วยครับ โดยส่วนตัวแล้ว ผมเห็นว่าข้อสอบโอเน็ท ฯลฯ ต้องการจะฆ่าเด็กๆจำนวนหนึ่งจริงๆครับ