"ฤดูหนาว ข้าวแห้งแต่คนห่าม"

------------------

คราหน้าหนาว ข้าวในทุ่ง มุ่งล้มหัก

เพราะลมผลัก โคนต้น รวงโอนไหว

น้ำแห้งหด หมดนา ปลาก็ตาย

ข้าวก็พ่าย ไหวล้ม ลมพัดพา

เป็นกาลกฎ หมดฤดู สู่กาลใหม่

หนาวโยกย้าย ไหลเวียน เปลี่ยนพฤกษา

ใบร่วงหล่น โกร๋นกิ่ง ทิ้งลงนา

อีกผืนหญ้า กล้าไม้ ได้หยุดโต

รอโอกาส หยาดน้ำ มาย้ำใหม่

ให้ออกใบ ได้ผล จนมากโข

วันหมุนเวียน เปลี่ยนกาล ผ่านใหญ่โต

รับรู้โซ่ ห่วงฤดู อยู่บนดิน

กาลเปลี่ยนไม้ ให้ดอก และออกผล

ส่วนผู้คน ก็พ้นกาล ผ่านกฐิน

ร่างกายปรับ รับรู้ อยู่บนดิน

อายุสิ้น กินกาย ไปหลายปี

เมื่อกาลกล สร้างผลกาย ให้เหี่ยวย่น

กายของคน ก็ย่นย่อ รอเป็นผี

เมื่อกาลกลืน กัดกิน ทั้งอินทรีย์

เป็นวงปี วงเดือน มาเตือนเรา

สิ่งสร้างสรรค์ ผ่านกาย ในโลกนี้

สร้างวิถี มีคุณ หนุนโลกเข้า

สร้างผลดี แก่ตน ให้พ้นเงา

ความโง่เขลา เหง้าตัณหา อวิชชาเอย

--------๒๗/๑๑/๕๘--------

[เพชรน้ำหนึ่ง]

-สวัสดีครับ

-เก็บภาพข้าวในนามาฝากกับบทกลอนนี้ครับ

[ขจิต ฝอยทอง]

ไพเราะมากเลยครับ

เอาข้าวบ้าน ผอ โรงเรียนในโครงการทุนในหลวงมาฝากครับ

ข้าวหอมมะลิ ปลูกตามธรรมชาติครับ

[ต้นโมกข์]

ไพเราะครับ