ทุกศุกร์...ย่ากลับบ้านไปรับ "ฟ้าคราม" มาทำงานกับย่าเกือบทุกสัปดาห์...
สำหรับหนูก็ตั้งหน้า ตั้งตาคอยการไปรับของย่าเช่นกัน...เราผูกพันกันมาก
บางคนบอกว่า...เหมือนไม่ใช่ ย่ากับหลาน...น่าจะเป็นแม่กับลูกกันมากกว่า...
เพราะเรามีอะไรหลาย ๆ อย่างคล้าย ๆ กัน...วันเสาร์ - อาทิตย์ ถือเป็นของ
เราสองคน...มีความสุขมาก ๆ คร่าาา..."ฟ้าคราม - ย่าบุษ"...ช่วงวัยนี้
ย่าสังเกต หนูเล่น i - Phone ได้อย่างคล่องแคล่ว เข้า youtube เหมือนกับ
ผู้ใหญ่...แม้แต่ปู่เรยังเล่นไม่ได้เหมือนหนูเลยคร่าาา...ฉลาดมาก แม่เด็กยุค
Gen Z...หนูได้เรียนรู้เรื่องราวต่าง ๆ จาก i - Phone มากมาย ไม่ว่าเรื่องราว
การใช้ชีวิต การดูการเล่นต่าง ๆ ของพี่ ๆ จากใน youtube...บทสวดมนต์
การเล่นทำอาหาร ฯลฯ มากมายที่หนูสนใจ หนูได้เรียนรู้ด้วยตัวเองจากโลก IT
แม้แต่เข้ารหัสของ i - Phone หนูถามย่าครั้งเดียว หนูก็สามารถพิมพ์รหัสเข้าไป
ได้อย่างแม่นยำ...หนูจำ ความฉลาดย่าถือว่าหนูจำได้แม่นยำ...นี่ขนาดอายุหนู
เพียงแค่ ๔ ขวบเอง...คำศัพท์ภาษาอังกฤษ หนูท่องได้หลายคำมาก ๆ...
แม้แต่ของเล่น หนูเล่นของเล่นสำหรับเด็กยุคใหม่...ผิดกับสมัยย่าบุษเล่น
ในสมัยนั้นย่าบุษ อายุราวประมาณ ๑๐ กว่าขวบ ย่าเพียงแต่เล่นดิน โดยนำมาใส่ในกะลา
นำน้ำมาผสม แล้วขุดดินบนพื้นดินให้เป็นหลุม แล้วนำดินที่ปนน้ำนั้น สมมุติว่าเป็นขนมครก
นำมาหยอดบนดินที่ย่าขุดหลุมไว้เปรียบเสมือนเป็นเบ้าขนมครก หยอดลง รอจนกว่า
ดินจะแห้ง และแคะขึ้นมาขาย นำใบพุทรา ซึ่งสมมุติว่าเป็นสตางค์ เพื่อซื้อ - ขาย กัน
สมัยย่าได้ของเล่นเพียงเท่านี้ ถือว่าดีนักหนาแล้ว...แต่สำหรับรุ่นหนู หนูได้มีโอกาส
มากกว่าย่า ได้เรียนรู้จากสิ่งต่าง ๆ ทั่วโลกที่หนูต้องการเรียนรู้ เรียนรู้จากใน IT
โลก Social มากมายที่หนูต้องการเรียนรู้...มีโอกาสมากมายที่หนูได้เรียนรู้จากโลกใบนี้
ผิดกับสมัยย่าบุษ...นี่คือ ความแตกต่างกันของมนุษย์กับคำว่า "มีโอกาสมากกว่า"...
ของเล่นสำหรับหนู "ฟ้าคราม" คือ ซื้อของเล่นที่หนูเรียกว่า "ทราย" นำมาเทใส่แป้น
แบบพิมพ์ ทำเป็นรูปต่าง ๆ มากมาย นี่คือ ของเล่นในสมัยของหนู...
...
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๑๔ พฤศจิกายน ๒๕๕๘
ไม่มีความเห็น