ความห่วงใย ของครู DLIT ที่มีต่อเด็กไทยในยุคเทคโน ฯ
ครูมะเดื่อ...เป็นครูที่เรียกได้ว่า " เชื่อมต่อ" ยุคสมัยของการศึกษาไทย
จากยุคกระดานชนวน มาถึงยุค..WIFI .... High technology.....
และยิ่งไปกว่านั้น ครูมะเดื่อกลายเป็น ... technology teacher..
ไปแบบ " LEAP....LEAP " โดยปริยาย
การเป็นครู...Jigsaw...หลายทศวรรษ ทำให้ความรู้สึกอย่างหนึ่ง
ที่อาจจะเรียกได้ว่า " จิตสำนึกของความเป็นครู" ก็ได้ " ผุดขึ้น"
ในความรู้สึก....ที่...ในอนาคตเด็กไทย จะต้องเรียนกับครูใน
" ศตวรรษที่ ๒๑ " คือ ...technology teacher...
technology teacher .... ที่มี ภาพ เสียง สั่งงาน และการปฏิบัติ
แต่ขาด....จิตวิญญาณของการเป็นครู....
technology teacher ที่สามารถอยู่ได้ทุกสถานที่ ไม่จำเป็นต้องอยู่
ที่หน้าชั้นเรียน ไม่จำเป็นต้องไปปรากฏตัวอยู่ในโรงเรียน
ในขณะที่ " นักเรียน " ก็ไม่จำเป็นต้องนั่งโต๊ะเรียนเป็นแถว ๆ
อยู่ในห้องเรียน " การเรียนการสอนจะเกิดได้ทุกที่ทุกเวลา"
แล้วคำว่า " ครู กับ ศิษย์" จะอยู่ตรงไหน
คำว่า " ครูกับศิษย์" " ครูคือบุพการี เสมือนเป็นพ่อแม่คนที่สามของศิษย์"
ครูมีหน้าที่ " อบรม สั่ง และ สอน ดูแล ชี้แนะ ผิดชอบ ชั่ว ดี"
ให้กับศิษย์ บ่งบอดชัดเจนว่า นอกเหนือจากวิชาความรู้ ที่เป็น หนังสือ แล้ว...
ครูจะต้องสอน " ความเป็นมนุษย์" ให้กับศิษย์ด้วย
วิชาว่าด้วย " ความเป็นมนุษย์" มิได้สอนกันด้วย " เทคโนโลยี"
แต่หากต้องสอนด้วย " จิตวิญญาณแห่งความเป็นครู"
ครูที่มีตัวตนยืนอยู่หน้าชั้นทุกวันนี้ มิได้สอนแต่ตัวหนังสือ หรือวิชาการ
ที่เป็นศาสตร์เท่านั้น แต่...สอน ความเป็นมนุษย์ด้วย...คุณธรรม
จริยธรรม" ที่ถ่ายทอดด้วย สื่อคือ " ความรัก ความผูกพัน ความหวังดี
ความปรารถนาดี อีกทั้ง พรหมวิหารสี่... ฯลฯ " ที่รวม ๆ แล้วเรียกว่า
" ความเป็นครู " นั่นเอง
ครูตู้ ครูคอม ฯ ไม่ว่าจะใช้เทคโนโลยีชั้นสูงเพียงใด มาให้
นักเรียนได้เรียนรู้ แต่ก็ขาด " ปฏิสัมพันธ์" ระหว่างครูกับศิษย์
ปัจจุบัน " สังคมก้มหน้า" เป็นสังคมของเด็กยุคใหม่ เด็กกับ
พ่อ แม่ ญาติพี่น้อง ก็ห่างเหินกันไปมากแล้ว หากครูมุ่งใช้
สื่อ หรือ กิจกรรมการสอนที่เป็น technology teacher
โดยขาดความรู้เท่าถึงการ ด้วยเห็นว่าเป็นของทันยุค ทันสมัย
สะดวก สบาย และดีเลิศประเสริฐศรี....แล้วไซร้
อนาคต....เด็กไทยก็จะไร้ จิตวิญญาณของความเป็นมนุษย์
หากแต่จะกลายเป็น human computerที่มีแต่ " โปรแกรม"
อยู่ในส่มอง แทน " จิตสำนึกชั่วดี ถูกผิด ของความเป็นมนุษย์"
ความห่วงใยนี้ มิใช่เป็นแต่เพียงของครูมะเดื่อเท่านั้น...หากแต่
เป็นความห่วงใยของครู DLIT ที่เข้าไปสร้างงานด้วยกัน
แล้วนั่งพูดคุยกัน.......และสรุปว่า.....คนเป็นครู...ควรคิด
คำนึงถึงการสอนจิตวิญญาณและความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์
ให้กับศิษย์ คิดและบริโภคเทคโนโลยีแต่พอดี พองาม
ควรเลือกใช้ คิดประยุกต์ใช้ สื่อคอมพิเตอร์ เฉพาะที่จำเป็น..
และควรใช้เป็นเพียง...."สื่อ" เท่านั้น อย่าใช้เป็น "ครู"
แทนครูที่ยืนอยู่หน้าชั้น....เป็นอันขาด !!
.....ด้วยรัก...และ...ห่วงใย...จาก Technology Teacher DLIT ....
ความเห็น (12)
การสอนความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ยากจริงๆครับ
วิชาว่าด้วย " ความเป็นมนุษย์" มิได้สอนกันด้วย " เทคโนโลยี"
แต่หากต้องสอนด้วย " จิตวิญญาณแห่งความเป็นครู"
นับถือครับครูคุณมะเดื่อ
โรงเรียนเอกชน เป็นธุระกิจ พร้อมด้วยสื่อการสอนต่างๆ จะมีพ่อ- แม่สักกี่คนที่เข้าใจ
โรงเรียนรัฐบาลที่ใช้จิตวิญญาณในการเรียนการสอน ตามสภาพที่แท้จริงของชุมชน
และมีหัวใจของความเป็นมนุษย์ และความเป็นครู เข้าอยู่ในสายเลือดของครูทุกคน
เป็นกำลังใจให้ครับ
เห็นด้วยครับอาจารย์ วัวนี้เราใช้เทคโนมากไป เด็กกับครูขาดปฏิสัมพันธ์มาก เคารพนับถือนั่นน้อยมาก เหมือนเราเป็นเพียงผู้รับจ้าง..ต้องสร้างจิตสำนึกให้เด็กมากกว่านี้ด้วยตัวครู..ไม่ใช่เทคโนฯ
เป็นกำลังใจให้นะครับ
สวัสดีจ้ะท่านอาจารย์ต้น 
ความเป็นมนุษย์ต้องสอนด้วยประสบการณ์
ของมนุษย์ ให้เด็กได้เห็น ได้คิด และได้ทำ ได้พิสูจน์ด้วยตนเองน่ะแหละจ้ะ
ว่า สิ่งที่ได้เห็น ได้คิด ได้ทำนั้น ดีหรือชั่ว เพราะอะไร เกิดประโยชน์
หรือโทษ...ครูคงสอนได้แค่การสาธิต เพราะการมีจิตสำนึก ก็คงต้อง
ฝึกต้องหัดกันจน...ตายกันไปข้างหนึ่ง...น่ะแหละจ้าา
สวัสดีจ้ะคุณพิชัย 
ขอบคุณมากมายสำหรับกำลังใจจ้ะ
อย่างไรเสีย...คนก็เป็นผู้คิดค้นเทคโนโลยี...มันจะดีกว่าคนนั้น...
ย่อมเป็นไปไม่ได้จ้าา
สวัสดีจ้ะคุณหมอแดง 
มันเป็นการยากยิ่ง และแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย
ที่จะไปชี้นำให้ผู้ปกครองเข้าใจในเรื่องของการให้ลูกได้เรียนรู้กับครูที่สอน
" ความเป็นมนุษย์ ด้วยจิตวิญญาณครู" เพราะมันเป็นสิ่งที่เรียกว่า " นามธรรม"
แต่ เทคโนโลโย ความเจริญทางวัตถุ เป็นรูปธรรม จับต้องและพิสูจน์ได้
ด้วยเวลาอันรวดเร็ว...คงไม่มีผู้ปกครองคนไหนที่อยากจะเห็นลูกเป็น
คนดีในสังคม...ที่ล้าหลัง...ไม่ทันยุคสมัย...หรือที่เรียกกันง่าย ๆ ว่า...
" โง่ " หรอกจ้ะ มันจึงขึ่้นอยู่กับโรงเรียน และที่สำคัญยิ่ง ก็คือ " ครู"
น่ะแหละ จะต้องมีจิตสำนึกของความเป็น "ครู" ที่แท้จริงจ้ะ ขอบคุณจ้ะ
สวัสดีจ้ะคุณประหยัด 
ใช่จ้ะ ถ้าหากครูไม่เข้าใจ
หรือทำตัวเป็น " ผู้รับใช้เทคโนโลยี" ที่ซื่อสัตย์แล้วไซร้
อีกไม่นาน " ครู" ก็จะกลายเป็น " ลูกจ้าง" ของนักเรียน
อย่างสิ้นเชิงจ้ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้ะ
สวัสดีจ้ะคุณแสง 
ขอบคุณมากมายสำหรับกำลังใจจ้ะ
ต้องสอนแบบนักเรียนเป็นลูกครับ
ใช้เทคโนโลยีอย่างเดียวคงได้ไม่ทั้งหมด
มาเชียร์การทำงานครับ
หวัดดีน้องอาจารย์นินจาขจิต 
ใช่จ้ะ และต้องใช้สุภาษิตที่ว่า
" รักวัวให้ผูกรักลูกให้ตี " ด้วย เพราะ " ไม้เรียวสร้างคนเป็นรัฐมนตรี" มาแล้ว
จริงไหม