ออกพรรษา คิดถึงเสียงโพนที่เมืองลุง "ร้อยพันหมื่นแสนเสียงตะโกน ฤาสู้เสียงแข่งโพนที่เมืองลุง" เราได้ชักพระร่วมกัน เราได้เชียร์แข่งโพนร่วมกัน เราได้กินต้มร่วมกัน รถถีบที่เราได้เข เปลที่เราได้นอน,... คิดถึง ผ่านไปแล้วหลายปี.. นานนัก จำได้ม่าย เราหอนได้ชักพระร่วมกันจากหน้าหลาดปากคลอง ไปสิ้นสุดเท่เขาย่า เราขึ้นไปตีโพนบนเรือพระ สูจับเชียกลากพระอยู่ข้างหน้า เราถือธง แล่น ร้องอิโหย้ มาแล้วละวา เฮโลๆ อิโหล้ละโอ่ แหว้วววววววววววว จำได้ม่าย ..มั่งนี้เราอยู่แตสวน ม่ายใครคอยรบ ม่ายใครคอยหยอกให้หัว ยิ้ม หนุก หรอย เหมือนแรกก่อน ชีวิต ช่างเนิ่นนานน่ะ บางที่ก้าเหมือนแป๊ปๆ เด่วเอง อิรุ่งแล้ว เรายังหลับม่ายลง คิดถึงสู.. ปรือมั่ง ลูก แฟนและสู บายดีน่ะ เราบายใจ เมื่อสูได้เป็นอยู่ด้วยความสุข ชีวิตมนุษย์เรา ได้มีสุขกับครอบครัว คือเป้าประสงค์หลัก เรายินดีด้วยน่ะ คิดถึงเสียงโพน คิดถึงเมืองลุง คิดถึงสู ..คนรัก ................ เสียงโพน ยังก้องระทึกในใจเราเสมอ น้ำแข็งถุงที่สูให้ยังหวานในใจเราเสมอ พันนี้แหล่ะ... เรายังคงเพ้ออยู่อย่างเดียวดาย.. |
ไม่มีความเห็น