การใช้ชีวิตครอบครัว...ขึ้นอยู่กับการให้เกียรติซึ่งกันและกัน...
การไม่แข่งขันกันเป็นใหญ่ระหว่างสามี-ภรรยา...การไว้วางใจซึ่งกันและกัน...
การเข้าใจกัน...การรักและเห็นใจกัน...การเป็นเพื่อนคู่คิดกัน...
การเห็นถึงความทุกข์ที่เคยร่วมฝ่าฝันซึ่งกันและกัน...
การปฏิบัติธรรมที่เหมือน ๆ กัน ฯลฯ สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้...
เป็นรากฐานของการที่ทำให้ครอบครัวมีความรักและความอบอุ่น...
ซึ่งเป็นตัวอย่างกับลูก ๆ หลาน ๆ เพราะพวกเขาเอาเยี่ยงและนำไปเป็นตัวอย่าง...
ย้อนตัวที่ตัวของฉันเอง...รู้จักกับปู่เรของฟ้าครามมาตั้งแต่ปี ๒๕๒๕
มาจนปัจจุบัน ๒๕๕๘ เป็นเวลา ๓๓ ปี แต่มาแต่งงานเมื่อปี ๒๕๒๘
๓๐ ปีที่ผ่านมากับการมีชีวิตคู่...เราสองคนฝ่าฝันปัญหา อุปสรรค
มามากพอสมควร...สำหรับปัญหาของฉันสองคนก็คงมีทั้งเหมือน
และไม่เหมือนกับคนอื่น...เราร่วมทุกข์ - สุข กันมาจนถึงปัจจุบัน
ทุกเรื่องเราผ่านมันมาได้...ซึ่งเห็นบางครอบครัว มีการหย่าร้างกัน
สำหรับครอบครัวฉัน มีความสุขกับชีวิตคู่ ทำตัวอย่างให้ลูก ๆ ดูว่า
เราไม่ค่อยทะเลาะกัน มีบ้างกับเรื่องขัดคอกัน ซึ่งเป็นธรรมดาของมนุษย์
แต่ไม่เคยลงมือ ทุบตีกัน ส่วนมากลูก ๆ จะเห็นการพูดเล่น แหย่กันด้วย
คำพูดเสียมากกว่า...เพราะฉันถือว่า นี่คือ การสร้างความอบอุ่นให้กับ
ครอบครัว ถึงแม้ว่าเราสองคนจะไม่ได้อยู่ด้วยกันทุกวัน
แต่ในแต่ละวัน พวกเรามีกันและกันอยู่เสมอและถือว่า..."ครอบครัว"
เป็นเรื่องใหญ่ และเป็นเรื่องสำคัญสำหรับสังคมเล็ก ๆ ที่เรียกว่า "บ้าน"
ลูก ๆ หลาน ๆ จะมีภูมิต้านทานที่แข็งแกร่งหรือเข้มแข็งได้
ก็จะได้จากพ่อ - แม่ ทำเป็นตัวอย่างให้กับลูก ๆ หลาน ๆ ได้ดู ได้เห็น
มากกว่าคำสอนที่พ่อ - แม่ บอก แต่พฤติกรรม การกระทำ
ฉันถือว่ามีค่ามากกว่าที่จะให้ลูก ๆ หลาน ๆ ได้เห็น...
ซึ่งเรียกว่า "ชีวิตครอบครัว"...
...
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๓๐ สิงหาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความเห็น