อีกก้าว ...หนทางการรู้


ผ่านไป1ปีกับการเรียนต่อ ที่คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น

ที่แห่งนี้หลายปีก่อนได้เรียนระดับปริญญาตรี

นานมาแล้ว 20กว่าปี

นานจนคิดว่าคงไม่มีโอกาสกลับมาเรียนที่นี่อีกแล้ว

แต่แล้วก็ได้กลับมา

..................

เทอมแรกเรียนรวมหลายวิชากับสาขาอื่น

เรียนหนัก

ทำงานจันทร์-ศุกร์

เรียนเสาร์-อาทิตย์

เรียนจนเย็นค่ำ

ก้าวผ่านมาได้อย่างไร

1.มีความตั้งใจ ตระหนักในตนเอง ทำหน้าที่ ตอนนี้มีหน้าที่เรียนเรียน ทำให้ดีเท่าที่ทำได้ อาจไม่ใช่ดีที่สุด ยอมรับ

2. ลดความคาดหวัง หลายวิชามีการบ้าน ขณะเดียวกันเวลาค้นคว้ามีน้อย ทำเท่าที่ได้ เวลาที่การบ้านมากๆ ทำทีละงาน เวลาที่ล้าๆ วางลง ทำต่อก็เสีย หายเหนื่อยค่อยว่ากัน

3.อยากรู้ การอยากรู้สร้างให้ใจอยากเรียน รู้แล้วได้คิด ได้นำมาใช้

4.เชื่อมั่น ไม่ว่าจะตนเองหรือชีวิต ต้องก้าวผ่านได้ในแต่ละวัน

5. อดทน ข้อนี้ใช้มาก สู้ๆบอกตัวเองบ่อยๆ

6.สมดุล จะยากอย่างไรก็จะต้องได้ออกกำลัง ชมธรรมชาติ

7.ศรัทธา ไม่ว่าต่อตนเองและคนรอบข้าง

8.แบ่งเวลาทำกิจกรรมที่ชอบ การเขียนบันทึกในGotoKnowเป็นอีกกิจกรรมที่ไม่ทิ้ง มีความสุขเขียน มีความสุขคิด แบ่งปันเรื่องราว

9.งานหลักสำคัญ ข้าพเจ้าถือว่างานราชการเป็นงานสำคัญ จะไม่ให้มีผลกระทบ การเรียนสำคัญแต่ก็ไม่น้อยกว่างานที่ทำ จัดลำดับความสำคัญ จัดเวลา จัดกิจกรรม บางครั้งยอมเสียการเรียน

10. มีความรัก รักในงาน รักในการเรียน รักในความเป็นตัวเราเอง สภาพที่เราเป็น ชีวิตที่เรามี คุณค่า ความสุข พออยู่ พอเพียง

11. รับกำลังใจจากครู เพื่อน เพื่อนร่วมงาน ครอบครัว คนรอบข้างที่รักเรา


ใกล้เปิดเทอมแล้วอีกวันสองวันนี้

กำลังกายดูแผ่วลง

กำลังใจต้องรวบรวม

แต่ก็จะพยายาม

ขอบคุณพ่อแม่ ผู้ให้ ให้ชีวิต ให้ความรัก ความอบอุ่น กำลังใจ กำลังทรัพย์ บุกเบิก สร้างทางชีวิต เป็นครูคนแรกของลูก

ขอบคุณทางโรงพยาบาลและคณะแพทย์มข. ที่เป็นแรงใจ แรงทรัพย์ ให้ทุนการศึกษา ทุนพัฒนาวิชาชีพ

............................

หนทางข้างหน้า วันเวลาที่เหลืออยู่ ในการเรียนเรามีครู ตั้งใจเรียนรู้ได้เติบโต

..........................

ถาวร

12 ส.ค.58

หมายเลขบันทึก: 593382เขียนเมื่อ 12 สิงหาคม 2015 20:48 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 สิงหาคม 2015 20:48 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

ขอให้ประสบความสำเร็จอย่างที่ปรารถนาครับ ;)...

สู้ ๆ นะคะพี่อุ้ม เดี๋ยวก็ผ่านไปค่ะ .... ภูมิใจในตัวเองรออยู่นะคะ

ขอบคุณค่ะอาจารย์ Wasawat Deemarn

ขอบคุณคุณครูมะเดื่อค่ะ

ขอบคุณค่ะคุณหมออ้อ

จะพยายามค่ะ

ขอบคุณค่ะอ.ดร.จันทวรรณ

สู้ๆๆๆ นะคะ
ไม่มีอะไรจะยิ่งใหญ่ไปกว่า เจตจำนง ของมนุษย์ ค่ะ :)

ขอบคุณมากค่ะคุณหยั่งราก ฝากใบ

จะตั้งใจค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท