ช่วงนี้ ย่าบุษ ไม่ได้นำฟ้าครามมาทำงานด้วยเกือบจะ
๒ สัปดาห์แล้ว...เหตุเพราะปู่จเรมาอยู่บ้านที่พิษณุโลก
แต่หนูก็ต้องไปโรงเรียน...แต่เราจะโทรคุยกันและ Line
หากันตลอด...ย่าสังเกตเห็นว่า หนูติดพ่อเพรียงกับแม่อ้อม
มาก...เมื่อวานย่าไปส่งปู่เรที่บ้านพรหมพิราม...ท่าทางดูเหมือน
จะคิดถึงปู่เร...พอปู่ลงจากรถยนต์ หนูก็เรียกว่า "ปู่เรจ๋า"...
และก็ส่งยิ้มให้ คงเห็นปู่หายไปนาน เพราะปกติปู่เรจะอยู่กับหนู
หนูเล่าให้ย่าฟังว่า...จะไปเกี่ยวข้าวกันวันนี้...นาหนูมี ๒ บิ้ง
เขาเกี่ยวข้าวกันวันนี้ หนูก็จะไปกับพ่อเพรียง แม่อ้อมด้วยค่ะ...
"ฟ้าคราม" เป็นลูกสาวชาวนา เฉกเช่นกับย่าบุษ...เราใช้วิถีชีวิต
ที่คล้าย ๆ กัน ระหว่างฟ้าครามกับย่าบุษ...สิ่งที่ได้ นั่นคือ
"ความอดทน"...พ่อเพรียง แม่อ้อม เอาหนูไปนา เพื่อไปดูรถเกี่ยว
เกี่ยวข้าวด้วย...เป็นวิถีชีวิตอีกแบบหนึ่งของ "ฟ้าคราม"
...
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๙ สิงหาคม ๒๕๕๘
น่ารักจังค่ะ...
ขอบคุณค่ะ พี่นงนาท... ด้วยความระลึกถึงพี่นะคะ...
ขอขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ