"รู้ เห็น เป็น วาง"
จำรัส เศวตาภรณ์
"สายน้ำนิรันดร์"
จากยูทุบ
----------------------------------
๑. รู้?
รู้อะไร ในชีวิต มีฤทธิ์เดช
รู้จักเหตุ เภทภัย ในสงสาร
รู้จักโลก ตกในวัง คำสั่งมาร
รู้มมังการ ประหารเหตุ ด้วยเนตรธรรม
รู้สังคม จมสงคราม พร่ามคำพูด
รู้จักสูตร จิตวิทยา มาคัดค้ำ
รู้วิชา อาชีพ หยิบทองคำ
รู้ความงาม ธรรมชาติ บำบัดตน
รู้แค่ตา อารมณ์ ผสมสร้าง
รู้ไม่ต่าง อย่างนิทรา ปัญญาฉล
รู้กอบกิจ ปริศนา ในจิตตน
รู้จักผล ที่ตนคิด จิตแจ้งใจ
๒. เห็น?
เห็นอะไร ในหล้า สารพัด
เห็นถนัด ชัดเจน เด่นไฉน
เห็นด้วยตา พาอารมณ์ จมข้างใน
เห็นทั่วไป อยู่ไม่นาน พานกลับลืม
เห็นในทัศน์ ฉลาดมอง ตรองตริไตร่
เห็นแนวไกล วิสัยทัศน์ บาทมืดคลื้ม
เห็นมุมมอง ส่องสว่าง ทางทื่อทึม
เห็นรอยซึม รอยซาก จากทัศนา
เห็นของเห็น เป็นแท้ ที่แน่ชัด
เห็นในอัตต์ ในID ในจิตหนา
เห็นโลก เห็นกฎ เห็นมายา
เห็นสาระ ในผัสสะ อารมณ์ตน
๓. เป็น?
เป็นอะไร ในหล้า โลกานี้
เป็นอย่างที่ อยากเป็น เห็นสับสน
เป็นอย่างโลก ผกผัน มันไม่ทน
เป็นอย่างชล ตามกฎ บทหมุนวน
เป็นอย่างสัตว์ นกกา ปลาในน้ำ
เป็นอย่างย้ำ ซ้ำซาก เพื่อปากพ้น
เป็นอย่างพืช ยืดยอด ทอดใบตน
เป็นดั่งชล ไม่ทนสูง มุ่งลงต่ำ
เป็นมนุษย์ สุดยอด ที่รอดมา
เป็นชีวา เคหาจิต สถิตย์ถ้ำ
เป็นเหนือเป็น เห็นเป็น ที่เด่นงาม
เป็นจิตธรรม คิดล้ำหน้า โลกาเป็น
๔. วาง?
วางของหนัก พักกาย ก็หายเหนื่อย
วางเรื่อยๆ เมื่อยมา คราทุกข์เข็ญ
วางผ่อนงาน การบ้าน วันเช้า-เย็น
วางให้เป็น เล่นบทบาท ฉลาดวาง
วางสังคม มา-งมหา จิตตาเถิด
วางให้เกิด งานใน ให้ใสบ้าง
วางจิตใจ ให้ไหลลอย ตามรอยวาง
วางให้ว่าง อย่าว่างเว้น จะเป็นรอย
วางชีวิต จิตใจ ให้เพียบพร้อม
วางให้ยอม กฎตรา คราเสื่อมถอย
วางกายได้ ใจว่าง ย่างอย่างลอย
วางแล้วปล่อย ถอยหลัง โลกรังโรค
นี่คือหลัก พุทธะ สาระแก่น
ในห้วงแดน แสนสุข มีทุกข์โศก
ผลผลึก ที่ลึกล้ำ ธรรมโลก
ใครเก็บตก พกไว้ ย่อมได้ยิน
--------------๒/๘/๕๘--------------
ความเห็น (2)
เห็นแล้วปล่อยวางนะครับ
ขอบคุณคติธรรมดี ๆ ในบทกวีที่ไพเราะจ้ะ
