๐๐ บาปบุญหนุนคนให้ ..................................ปฏิบัติ
เว้นแต่พวกฝูงสัตว์ ........................................ไม่ได้
มนุษย์สุดประเสริฐชัด ....................................เจนใช่
ดีชั่วตัวทำไว้ .................................................เลือกได้ใฝ่เอง
๐๐ เคราะห์กรรมจะนำให้ ..............................อับจน
ลิขิตชีวิตบน .................................................แผ่นฟ้า
ควรขจัดตัดหน .............................................ทางสู่ ... บาปนา
รีบเร่งมิมัวช้า ................................................อย่าล้าทำดี
๐๐ ชีวิตจะปลิดสั้น .......................................หรือยาว
สุขทุกข์เพริศแพรวพราว ...............................ห่อนรู้
หนทางห่างไกลราว .......................................เรียวสู่
ผิดพลาดมิอาจกู้ ...........................................ไม่รู้วันตาย
๐๐ เร่งกรรมทำดีให้ .......................................จงหนัก
บาปจัดลัดคิวพัก ............................................อย่าช้า
ความดีที่มากนัก .............................................จักสู่ ... คืนเฮย
เลิกละเลยเฉยล้า ............................................มุ่งหน้าทำดี
๐๐ บาปบุญคุณโทษนั้น .................................เราทำ
เลือกแต่ความดีนำ .........................................ชื่อก้อง
หากคิดผิดกระทำ ..........................................ลงต่ำ ... เลวแฮ
จริงแน่แลพวกพ้อง ........................................หน่ายจ้องปลีกหนี
๐๐ ทำดีมีชื่อต้อง ...........................................สรรเสริญ
คนจักรีบชวนเชิญ .........................................ชิดหน้า
ทำตัวชั่วเหลือเกิน ..........................................มากด่า
สาปแช่งแรงดินฟ้า ........................................ไม่ช้าพาจน
ผู้ประพันธ์ : วันปีย์
....อิสระ ใช่ละพ้น...............ธรรมคุม
อิสระ ยิ่งยึดกุม...................ถูกต้อง
อิสระ ไม่มั่วสุม...................เสพผิด
อิสระ กล้าปกป้อง...............เรียกร้องยุติธรรม
ขอบคุณอาจารย์ Dr. Ple กับ ครู share มากครับ ขอให้มีความสุขในสิ่งที่ตัวเองรัก ครับผม
ชอบ (อ่าน) โคลงสี่นะจ๊ะ
แต่คุณมะเดื่อ...จนปัญญา...
แต่งไม่เป็นจ้าาา ๕๕๕๕๕๕