บุญประจักษ์
"บุญประจักษ์"
จากในภาพที่ได้เห็น
ระลึกถึงคำสอนของหลวงปู่
และเรื่องราวที่ไหลผ่านมาในห้วงคำนึงตลอดจากปี ๒๕๕๒ มาจนถึงปัจจุบัน ครั้งแรกที่ได้รู้จักวัดป่าหนองไคร้เพราะคำบอกเล่าจากพี่แปลก(จากสำนักงานคุมประพฤติฯ จังหวัดยโสธร) และจากนั้นทางกลุ่มงานจิตเวช โรงพยาบาลยโสธรก็มาขอเมตตาธรรมจัดโครงการที่วัดนำโดยน้องหนุ่ยและน้องหนิง (คุณสุภาพร-คุณสุปราณี) และข้าพเจ้าได้มีโอกาสติดตามมา
ทันทีเกิดความรู้สึกศรัทธาในการสงเคราะห์และเมตตาเด็กและเยาวชนที่ติดยาเสพติดที่องค์หลวงปู่ประสาร สุมโนและท่านพระอาจารย์พิทยา ทินนาโภ(พระอาจารย์ต้อ) ท่านดำเนิน "การสร้างคนเพื่อให้คนได้สร้างบุญกุศล" คือ คำที่ผลุดขึ้นมา ไม่ลังเลที่จะปวารณาตัวเทำงานรับใช้ในส่วนความสามารถที่ตนเองพอมี
ข้าพเจ้าตระหนักถึงความยากมากของการสร้างคนให้เกิดการสร้างความดี สร้างกุญกุศล บารมี แต่ที่หลวงปู่และพระอาจารย์ท่านทำ ทำให้เห็นและเกิดความตระหนักในตนเองว่า "ทำได้" แม้ว่าในผลลัพธ์บางครั้งอาจดูเหมือนล้มเหลว แต่ในห้วงเวลาสองเดือนหรือ ๖๐ วันที่เด็กมาอยู่วัด คือ โอกาสของการได้ละความชั่ว และเป็นโอกาสที่ได้ทำความดี บางครั้งในชีวิตของเขาอาจไม่มีโอกาสได้ทำเลยก็ได้...
๖ ปีเต็มและย่างเข้าปีที่ ๗ เป็นระยะเวลาที่ไม่น้อยทีเดียวของการเข้ามาคลุกคลีและฝังตัวปวารณาตัวทำงานรับใช้พระพุทธศาสนาผ่านกิจกรรมบ่มเพาะและสงเคราะห์เด็กและเยาวชน ...มีปัญหาและอุปสรรคมากมาย จนหลายครั้งนำมาสู่ความท้อแท้ได้แต่ข้าพเจ้าก็ไม่เคยเกิดเป็นความท้อเลย ...เพราะศรัทธาและเชื่อว่านี่คือ วิถีแห่งมรรค...
มรรคมีองค์ ๘ อันประกอบด้วย "ศีล สมาธิ และปัญญา"
การดำรงตนเองอยู่อย่างผู้มีปัญญาไม่ใช่การที่ตนเองจบปริญญาเอก แต่เป็นการที่ใช้กระบวนการทางปัญญาที่มาจากฐานของ "ศีลและสมาธิ" และมีเรื่องของทานเป็นเครื่องหนุนปัญญา เพื่อให้เราดำรงอยู่ได้อันปราศจากมิจฉาทิฐิหรือการเห็นผิดต่อสิ่งต่างๆ ...ดังนั้นปัญหาและอุปสรรคที่เจอจึงเป็นเพียงเรื่องของการลับปัญญาหรือฝึกฝนการใช้ปัญญาของข้าพเจ้า...เท่านั้นเอง
ภาพท่านผู้นำประเทศนั่งลงและกราบมอบรางวัลแด่พระอาจารย์...
เป็นเครื่องยืนยันถึง ... คำว่า "บุญประจักษ์"
เป็นการรับรองแบบโลกธรรมแปด...ที่สามารถสื่อสารได้ง่ายให้คนเข้าใจง่าย
เป็นรางวัลที่ไม่ต้องวิ่งเต้นร้องขอ แต่มีผู้เห็นเชิงประจักษ์มาเชิญเพื่อไปรับมอบเท่านั้นเอง
ปิติอิ่มใจ...
เป็นแรงใจที่ดีมาก...
แม้การดำรงอยู่และการใช้ชีวิตจะมีอุปสรรคมากมาย
แต่การก้าวข้ามให้ผ่าน ก็ไม่ใช่เรื่องที่ยากหากว่าเรามีจิตที่มุ่งมั่นและศรัทธา เชื่อในพระรัตนตรัย...และตั้งมั่นดำรงตนเองใน "ศีลและใช้ชีวิตที่เป็นธรรม"...จิตดวงนี้ก็สามารถที่จะไปให้ถึงซึ่งความสะอาด สว่าง สงบได้...ตามรอยพระพุทธองค์และพ่อแม่ครูบาอาจารย์ที่ท่านได้ก้าวเดินผ่านมาแล้ว
ภาพในอดีต...
