ย้อนรอย ซอยพหลโยธิน 22
วันนี้ดิฉันได้กลับมายืนที่หน้าปากซอยพหลโยธิน 22 อีกครั้งหนึ่งค่ะ หลายๆ อย่างยังคงเหมือนเมื่อ 20 ปีที่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นร้านถ่ายรูป ธนาคารกรุงเทพ และร้านแผงลอยบนฟุตบาทข้างสะพานลอยข้ามเซ็นทรัลลาดพร้าวนะคะ
ดิฉันหยุดยืนอยู่หน้าปากซอยสักครู่แล้วหวนนึกถึงภาพในอดีตของตนเอง ผู้หญิงต่างจังหวัดคนหนึ่งที่ดิ้นรนเข้ากรุงมาเพื่อค้นหาความฝัน อยากเรียนปริญญาโท อยากทำงานบริษัทใหญ่โต แทบทุกคืนที่ต้องเดินเข้าซอยเปลี่ยวๆ ซอยนี้เพื่อกลับไปยังคอนโดที่พักที่อยู่ลึกเข้าไปอีกประมาณ 500 เมตร มือหนึ่งถือกระเป๋าใส่หนังสือเรืยนและของทำงาน อีกมือหนึ่งถือถุงกับข้าว อดทน เหนื่อยล้า ผ่านมามากมายทั้งความสุขความทุกข์ แต่มันคุ้มค่าเหลือเกิน
เพราะในวันนี้ ณ ที่แห่งนี้ ดิฉันกำลังเดินเข้าซอยนี้อีกครั้งหนึ่งค่ะ แต่แตกต่างกันตรงที่วัตถุประสงค์ในครั้งนี้ที่มันห่างไกลเกินกว่าความฝันของตนเอง แต่มันคือความฝันของการเปลี่ยนแปลงประเทศไทยให้กลายเป็นสังคมแห่งการเรียนรู้ค่ะ
ดิฉันเดินไปแค่ครึ่งซอยแล้วเลี้ยวซ้ายเข้าบ้านหลังใหญ่ที่มีกำแพงบ้านสูงและกว้างเกือบสุดซอย นี่คือบริเวณพื้นที่ของคุณหญิงสดศรีซึ่งปัจจุบันส่วนหนึ่งเป็นที่ตั้งของมูลนิธิ สคส. หรือ สถาบันส่งเสริมการจัดการความรู้เพื่อสังคมค่ะ
ดิฉันมาพบบุคคลสำคัญของประเทศท่านหนึ่ง ท่านอาจารย์หมอวิจารณ์ พานิชค่ะ ซึ่งท่านเป็นผู้บุกเบิกเรื่องการจัดการความรู้ของไทยและริเริ่มให้พัฒนาเว็บชุมชนออนไลน์ GotoKnow.org ขึ้นมาค่ะ
อาจารย์หมอและทีมงานดั้งเดิมหลายคนกำลังจะกลับมาขับเคลื่อนการจัดการความรู้ของไทยอีกครั้งหนึ่งเพื่อการสร้าง Learning society ด้วยการผสมผสานกระบวนการจัดการ Human KM ผ่านการขับเคลื่อน KM ที่เนียนไปกับเนื้องานด้วยนวัตกรรมใหม่ๆ ของ KM ที่จะเกิดขึ้นใน GotoKnow.org ในปี 2559 ค่ะ อาทิ Social network analysis system, Tacit Knowledge Extraction system และ Knowledge portal system
ขอขอบพระคุณอาจารย์หมอที่ให้ความกรุณาไว้วางใจให้ดิฉันและ อ.ธวัชชัย มาช่วยงานด้านเทคโนโลยีอีกครั้งหนึ่งค่ะ สำหรับดิฉันแล้วแทบไม่อยากจะเชื่อในโชคชะตาชีวิตของตนเอง ชีวิตของผู้หญิงธรรมดาๆ คนหนึ่ง กับการมุ่งมั่นฟันฝ่าร้อนและหนาวมาตลอด 20 ปี มันคุ้มค่าเหลือเกินกับการได้นำความรู้กลับมาใชัพัฒนาประเทศชาติค่ะ
ความเห็น (6)
ขอบคุณ สคส. ส่งความสุข ทีมผู้ก่อตั้ง G2K สร้างสรรค์สิ่งดี ๆ เพื่อสังคมไทยต่อเนื่องเนือง ๆ ไปค่ะ
ครูหยินเดินทางมาไกลด้วยหัวใจมุ่งมั่น อยากเห็นคนไทยคิดสร้างสรรค์ยังไม่เ็ความฝันว่าจะเป็นจริง ชีวิตเริ่มโรยราหาฝันยังไม่เจอ ฝันอยาเห็นเด็กไทยมีวินัย รับผิดชอบ ก็ได้แต่ปลอบตนเองไปวัน ๆ หันซ้ายแลขวา เต็มไปด้วยเด็ติดยา จนตัวเราเองเอาตัวไม่รอด น้ำตามันจะไหลสงสารเด็กไทยจริง ... ไอ้ทรราฎ ตำแหน่งใหญ่ มันเป็นคนเห็นแต่ผลประโยชน์ ปล่อยยาบ้าเพื่อให้รวย ซวยแล้ยละตู ทำอะไรใครมิได้ตำแหน่งเขาใหญ่ชีวิตมิปลอดภัยจึง อกตรม
ภูมิใจในตัวอาจารย์ทั้งสองมากค่ะ
แปลกนะคะ ชีวิตต้องเกี่ยวพันกับซอยพหล 22 อย่างไม่คาดคิดมาก่อน
ขอบคุณอาจารย์ และผู้สนับสนุน ที่ทำให้เกิด K2G ครับ
ขอเป็นกำลังใจ ครับ
ยินดีด้วยที่มีโอกาสเอื้ออำนวยวิทยาทานร่วมกับมูลนิธิฯค่ะ