บันทึกถึงแม่

เขียนบันทึกเรื่องแม่มาบ้าง ตั้งแต่เรื่อง "แม่ดอกพุดและเข่งปลาทู "

เล่าเรื่องราวที่แม่ขายปลาทู เราลูกๆวัยเรียนช่วยกันร้อยเช่งปลาทูเพื่อแม่จะได้นำไปขายที่ตลาดในต่างอำเภอยามตี2ตี3ที่รถเหมามารับแม่ค้าไป

แม่ขยันและอดทนมาก รักลูกมาก

สิ่งที่แม่สอน แม่สอนจากการทำให้ดูเป็นส่วนใหญ่

แม่สอนให้เราทำหน้าที่ของตัวเอง

แม่จะบอกให้อ่านหนังสือยามที่เปิดเทอม

ถ้าช่วงปิดเทอมแม่จะพาไปที่ทุ่งนา ไปป่า สอนการใช้ชีวิตอย่างง่ายๆ เอาตัวรอดได้ เข้าถึงธรรมชาติ

บ้านเราเป็นบ้านนอก อยู่กลางหุบเขา แวดล้อมด้วยป่าไม้ แม่พาหาของกินตามป่า ตามทุ่งนา แทบไม่ได้ซื้อหา

แม่พาเราทำนา ทำสวน สวนพริก สวนฝ้ายที่ปลายนา

ยามว่างๆแม่พานั่งโดยสารไปเยี่ยมน้องๆที่อีกหมู่บ้าน ข้ามภูเขาไป

เมื่อลูกมาเรียนหนังสือที่ขอนแก่นละทำงานที่นี่เลย

แม่นั่งรถจากสกลนครมาหาลูกบ่อยๆ บางครั้งก็เหมาเขามา บางครั้งก็ติดรถที่เขามาหาหมอมา

บอกเขาไว้ใครจะไปขอนแก่นบอกแม่ด้วย

ความรักจากแม่

เขียนบรรยายเท่าไรก็ไม่หมด

ยิ่งเขียนยิ่งภาพชัด

เหมือนเหตุการณ์เพิ่งจะผ่านมา

ยิ่งเขียนยิ่งอยากกอดแม่

คิดถึงแม่

...................................

ฝากความ คิดถึง สู่ปลายฟ้า

ฝากความรัก บูชา ไปหาแม่

ซาบซึ้ง พระคุณคอยดูแล

รักแท้ แม่ให้ลูก แสนผูกพัน

เขียนใน GotoKnow โดย ถาวร
ใน ถาวร

คำสำคัญ (Tags): #แม่#บันทึกถึงแม่

หมายเลขบันทึก: 591084เขียนเมื่อ 14 มิถุนายน 2015 20:04 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 มิถุนายน 2015 20:04 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน