ทำงานและมีชีวิตอยู่ด้วยความตั้งใจ..ไม่บังคับตัวเอง


พยายาม..ไม่สร้างงาน แต่งานเหมือนไม่จบสิ้น..ถามว่าท้อไหม..ก็มีบ้าง..แรงเริ่มลดน้อยถอยลง ถึงบ้านก็แทบจะคลานขึ้นบันได..อ่อนเพลียใจ ก็พักหลับตา แต่ใจไม่หลับก็ขยับจับหนังสือหัวเตียงขึ้นมาอ่าน..

ชีวิตผมเริ่มมีนตึบ..กับงานการศึกษา..ภาระงานครูเริ่มดูจะชุลมุนวุ่นวาย จับต้นชนปลายไม่ถูก..งานนโยบายเบื้องบน นิเทศติดตามถาโถม..นับวันยิ่งหนักขึ้น ทุกเรื่องต้องรายงาน ...ขณะที่สถานการณ์ในโรงเรียนมีครูย้ายออก แต่ย้ายเข้า..ยังเดินทางมาไม่ถึง ครูไม่ครบชั้น..กับเด็กอ่านไม่ออก เขียนไม่ได้..ช่างสัมพันธ์กันดีแท้

แต่ละวันของผม..เฝ้าหาความลงตัว..ของการเรียนการสอนของครูจนอ่อนใจ เข้าไปช่วยเกือบเต็มตัว จนรู้สึกหัวหมุน..เขตฯ จะให้พลิกโฉม ป..๑ ..เขต..ต้องการเห็นห้องเรียนคุณภาพ และต้องการสร้างภาพ..BbL ให้ชัดเจนทุกโรงเรียน..ผมยังไม่มีอะไรสักอย่าง..แต่ผมกับครูก็สอนหนังสือกันทุกวัน

พยายาม..ไม่สร้างงาน แต่งานเหมือนไม่จบสิ้น..ถามว่าท้อไหม..ก็มีบ้าง..แรงเริ่มลดน้อยถอยลง ถึงบ้านก็แทบจะคลานขึ้นบันได..อ่อนเพลียใจ ก็พักหลับตา แต่ใจไม่หลับก็ขยับจับหนังสือหัวเตียงขึ้นมาอ่าน..

เหมือนโชคเข้าข้าง..วันนี้หยิบได้หนังสือดี ที่เตรียมไว้สำหรับส่งให้เพื่อนอ่าน..เปิดอ่านโดยไม่ต้องหาสารบัญเรื่อง..พบเจอหน้าไหนก็อ่านหน้านั้น ...ผมเจอหน้านี้..ตั้งใจว่าจะอ่านหน้านี้ให้จบ..แล้วผมจะหลับสักงีบก่อนไปอาบน้ำ..

อ่านแล้ว..จนจบหน้า แล้วก็หายง่วง..ก็แปลกดี ..ชีวิต..เหมือนตัวหนังสือ...หนังสือช่วยบอกเรื่องราว ให้เราคิดทบทวน เหมือนรู้สภาวะในจิตเรา..แล้วส่งสัญญาณเตือน..ปิดหนังสือก็ได้นะ...แต่ต้องไปคิดต่อ..

หนังสือบอกว่า...ด้วยความตั้งใจดีกับตนเองและผู้อื่น ทำให้การทำงานและมีชีวิตอยู่ ไม่เหนื่อยมาก เพราะไม่แสวงหามาก และไม่บังคับตนเอง ยิ่งแสวงหามาก ยิ่งบังคับคาดหวังมาก ยิ่งทำไม่ได้ดังใจ ใจนึกมากขึ้น ยิ่งมีทุกข์เพิ่มขึ้น และคนข้างเคียงก็พลอยเดือดร้อนอึดอัดไปด้วย

เมื่อปล่อยตัวไปตามปกติ ไม่ดิ้นรนบีบคั้นตัวเองมาก ความอยากได้ อยากดี ที่มากเกินพอก็ลดลง ความทุกข์ก็น้อยลง ไม่เหนื่อย ไม่ทุกข์

ในการทำงานต้องมีหลักว่า..ให้ซื่อสัตย์ต่องาน รักลูกค้า ควบคุมอารมณ์ตัวเองให้ได้ มีความกระตือรือร้น มีความอดทน ทำไปตามความสามารถ พัฒนาความสามารถไปเรื่อยๆ อย่าคาดหวังผลมากนัก ทำได้แค่ไหน ก็แค่นั้น..ไม่บังคับตัวเอง

คุณจะพอใจกับชีวิตและการงานเสมอ ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไรก็ตาม เพราะคุณทำเต็มความสามารถของคุณแล้ว ได้แค่ไหนก็แค่นั้น ถือว่าเก่งมาก ดีมากแล้วสำหรับคุณ

ถ้าคาดหวังให้ดีกว่า หรือมากกว่านั้นก็ไม่ใช่ตัวคุณแล้ว แต่อาจเป็นคนอื่น ก็เป็นเรื่องของเขา ไม่ใช่เรื่องของคุณ อย่าเปรียบเทียบกัน คุณจะมีความสุขกับชีวิตและการทำงานต่อไป..

ขอบคุณ..หนังสือ..อยู่อย่างสง่า..ของ..นายแพทย์วิทยา นาควัชระ...ที่เหมือนรู้ใจว่า..ผมกำลังทำงานการศึกษาอย่างไร..ก้าวไปเรื่อย..เหมือนคนวิ่งไม่ได้หยุด บนหนทางที่แสนไกล...ตั้งใจมาก..และบังคับตัวเอง..มันเหนื่อยอย่างนี้นี่เอง

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๑๒ มิถุนายน ๒๕๕๘

</span></strong>

</span></strong>

หมายเลขบันทึก: 591030เขียนเมื่อ 12 มิถุนายน 2015 20:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 มิถุนายน 2015 20:33 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

ครับ แท้จริงการใช้ชีวิต ก็คือการค้นหาชีวิตดีๆ นั่นเอง

ขิบพระคุณครับ

คิดดี ทำดี ต้องมีทางออกเสมอค่ะ แต่การทำงานที่มีผู้อยู่เหนือเราก็จะมีอะไรที่เรากำหนดไม่ได้เสมอ มีจุดยืนแค่ไหน ความยืดหยุ่นและการไม่คาดหวังมากก็เป็นสิ่งที่ต้องใช้เสมอๆ เป็นกำลังใจให้ด้วยความชื่นชมนะคะ

In solving problems, one has to "learn" (to unsderstand the problems), then one has to find ways to avoid or eliminate the problems and one has to understand and assess the "new" outcome, after that one has to commit resources on actions for the solution. The Buddha suggests that the magga-8 is the universal tool set to solve problems. We all know "all of magga-8". But have we tried practicing? ;-)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท