ทุกอย่างไม่ยั่งยืน ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า มีเกิด มีแก่ มีเจ็บ และมีตาย ดังเช่นคำสอนของพระพุทธเจ้าที่ท่านสั่งสอนไว้ รัก โลภ โกรธ หลง เป็นสิ่งธรรมดา มีทุกข์ มีสุข เป็นของคู่กัน มันนานเกินไปไม่รู้ว่าจะเขียนอะไรดี แต่ชีวิตของผู้เขียนจะต้องก้าวเดินต่อไป...เพื่อทำสิ่งที่เรารักเราชอบ....แล้วมันคืออะไร....เพื่อนๆที่ยังรักและคิดถึงผู้เขียนโปรดคอยติดตามนะครับ.......
ผู้เขียนรับงานเป็นอาจารย์พิเศษสอนที่ สพล.วิทยาเขตสุโขทัย เมื่อ ๑ เม.ย.๕๘ และเป็นผู็ฝึกสอนกีฬาวู้ดบอลที่ผู้เขียนรักและชอบเริ่มฝึกซ้อมลูกศิษย์ได้ ๑๐ วัน มีชาย ๑๓ คน ฆญิง ๑๐ คน ก็ออกงานครั้งแรกเมื่อ ๑๑ เมษายน ๕๘ ไปแข่งขันวู้ดบอลงานวันเกิดของพระยาพิชัยดาบหัก อ.พิชัย จ.อุตรดิตถ์ ผู้เขียนลงเล่นให้กำลังใจลูกศิษย์ด้วยก็ประสบผลสำเร็จโดยชนะเลิศในประเภทประชาชนทั่วไปครับ...........
มีอยู่วันหนึ่งขณะที่ซ้อมกันตอนเช้าผู้เขียนนึกได้เรียกลูกศิษย์มาบันทึกภาพกันหน่อน.....นักกีฬาของสถาบันฯมีโครงการเก็บตัวเพื่อเข้าร่วมแข่งขันกีฬาพลศึกษาเกมส์เดือนสิงหาคมที่จะถึงนี้ที่จังหวัดลำปาง ก็จะพยายามคว้าเหรียญทองมาให้ได้ นักกีฬาทุกคนไม่เคยเล่นมาก่อนเราเริ่มจากศูนย์กันซึ่งลูกศิษย์มาจากหลายจังหวัด เช่น กำแพงเพชร พิจิตร พิษณุโลก ตาก พะเยา น่าน เพชรบูรณ์ อำนาจเริญ อุบลราชธานี และสุโขทัย
ครั้งต่อมาผู้เขียนพยายามพาลูกศิษย์ออกแข่งขันเพื่อสร้างสมประสบการณ์ให้มากที่สุด ในภาพไปแข่งขันที่อำเภอวังทอง จังหวัดพิษณุโลก ไม่ได้รับถ้วยรางวัล แต่ได้เงินรางวัลปลอบใจกลับบ้าน รวมทั้งโค้ชด้วย
ท่านรองอธิการ ว่าที่ร้อยเอก ดร.เทียนชัย ทองวินิชศิลป มอบหมวกที่ท่านซื้อมาฝากจากอเมริกา ให้กับผู้เขียน รวมทั้งมอบปลอกแขนให้นักกีฬาวู้ดบอล สพล.สุโขทัย โดยมีผู้เขียนเป็นตัวแทนรับมอบครับ
ทำงานมีความสุข สนุกกับการทำงานนะคะ
-ขอบคุณ Pojana ที่แวะมาให้กำลังใจครับ
ขอบคุณ ดร.จันทวรรณ และ อ.นงนาท ที่แวะมาให้กำลังใจครับ
ที่แสนปาร์มที่พักประมาณ 1000 กว่าบาท
อลงโทรศัพท์ดูนะครับ
ขอบคุณครับท่าน ดร.ขจิต จะให้เลขานุการจัดงานท่านประสานให้ครับอาจจะพักหน้าทางเข้าวิทยาเขต เห็นว่าใกล้สนามแข่งขันครับ