หลง


จงช่วยฉุดคนที่ล้มอกขมมา


เครดิตภาพจาก http://www.oknation.net/blog/artdhammapuzzle/galle...

ในโลกนี้เราอย่าดีกว่าใครหมด

หลงในยศหน้าที่งานอีกบ้านช่อง
หลงในทรัพย์สินที่มีครอบครอง
หลงรูปปองว่าเลิศค่าน่าภิรมย์
อีกทะนงว่าตัวเก่งนักเลงถอย

ใช้วาจาพล่อยพล่อยคอยทับถม
ในผู้พลาดประมาทไซร้ให้ล่มจม
ทิฐิมานะข่มอวดงมงาย
ในท่ามกลางหนองน้ำอันคับแคบ
ดั่งกบแล่บลิ้นตะวันพระจันทร์ฉาย
มิเคยเห็นมหาสมุทรสุดพร่างพราย
เที่ยวกล้ำกรายว่าหนองนั้นสุดพรรณนา
ยิ่งเติบใหญ่ในหน้าที่จงรี่คิด
ความถูกผิดมีกันได้กระไรหนา
จงช่วยฉุดคนที่ล้มอกขมมา
ลุกอีกคราดีกว่าซ้ำเหยียบย่ำลง
เราทั้งหลายเหมือนเรือรั่วอย่าหัวร่อ
จะพายถ่อข้ามฝั่งอย่าพลั้งหลง
อีกไฟที่ลุกบนหัวทุกตัวคง
ย่อมปลดปลงแหลกสลายวายชีวัน


..ปิยนุช ขุนสวัสดิ์
เนื่องโอกาสเทศกาลวิสาขบูชา๒๕๕๘

หมายเลขบันทึก: 590625เขียนเมื่อ 29 พฤษภาคม 2015 11:52 น. ()แก้ไขเมื่อ 29 พฤษภาคม 2015 11:52 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท