Peaceful Mind ตอนที่ 1


หลังจากที่เราได้จัดประชุมเชิงปฏิบัติการผ่านไปในวันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ.2558 ที่ผ่านมา … เราได้เห็น GAP เกิดขึ้นหลายประเด็น โดยเฉพาะในเรื่องการเชื่อมต่อเครือข่าย

ในฐานะที่ข้าพเจ้าเป็นส่วนหนึ่งของงานประจำด้านสุขภาพจิตและจิตเวช และให้ความสำคัญในเรื่องจิตใจและมิติทางจิตวิญญาณตลอดรวมถึงการเยียวยาอันเป็นวิถีของ Peaceful Counseling จึงได้อาสาที่จะเป็นสะพานเชื่อมเพื่อให้การบูรณาการงานเป็นหนึ่งเดียวกันมากที่สุด

วันนี้เป็นปรากฏการณ์ที่สะท้อนให้เห็นถึง...
การร่วมกันทำงานระหว่างงานทางด้านจิตใจ ดั่งงานสุขภาพจิต กลุ่มงานจิตเวชโรงพยาบาลยโสธร ร่วมกับงานหมอครอบครัวของอำเภอเมือง และงาน Palliative care ของโรงพยาบาลมะเร็ง

การลงชุมชนวันนี้ข้าพเจ้าได้เรียนรู้ในหลายๆ เรื่อง ได้สัมผัสถึงหัวใจอันลึกซึ้งของผู้ป่วย

อันเป็นหัวใจที่พยายามฝ่าฝันและประคองตนเองให้ผ่านห้วงแห่งความทุกข์และเผชิญหน้ากับความเจ็บป่วยให้ได้

เคสแรกที่เราไป …
ผู้ป่วยใบหน้าสดใสมาก ก่อนไปถึงบ้านผู้ป่วย เราได้ทำความรู้จักกันในทีมและวางแผนศึกษาข้อมูลผู้ป่วยร่วมกันในทุกๆ ฝ่าย พี่เมตอยู่หน้างานจะเห็นความลึกซึ้งในอีกมิติหนึ่ง ส่วนข้อมูลจากทางโรงพยาบาลมะเร็งก็จะเป็นข้อมูลเชิงลึกทางคลินิก …เมื่อข้อมูลในสองมิตินี้มารวมกันประกอบกับการสัมผัสกันในมิติความเป็นอยู่และการใช้ชีวิตของผู้ป่วย...ทำให้เราเข้าใจชีวิตและจิตใจของเขามากขึ้น

ความเอื้ออาทร ความห่วงใย
การให้กำลังใจ...
ข้าพเจ้าเชื่อว่า นี่ไม่ใช่เพียงแค่เราเป็นไปฝ่ายไปมอบให้ แต่กลับได้รับจากผู้ป่วยอย่างมากมาย

"ไม่เป็นมะเร็งก็ตายเหมือนกัน..." คือ คำพูดที่เจือปนด้วยรอยยิ้มน้อยๆ บนใบหน้า ขณะที่เภสัชฟรุ๊กกำลังดูเรื่องยาและถามไถ่ ในเวลาเดียวกันนั้นพี่หนิงหัวหน้างานคุณภาพชีวิตของผู้ป่วย ก็ไปดูแลเรื่องถังออกซิเจนและสภาพแวดล้อมในการหลับนอนของผู้ป่วย

พลังใจของทีมหมอครอบครัวที่ช่วยกันเยียวยาจิตใจของผู้ป่วยให้มีรอยยิ้มและสดชื่นเสมอ คือ ยาอันวิเศษ

ข้าพเจ้าก็เวียนถามอย่างห่วงใยเรื่องจิตใจ
มันช่างเป็นมิติที่วิเศษมากๆ …

น้องหญิงจากโรงพยาบาลมะเร็ง...ก็ใส่ใจในเรื่องการปฏิบัติตนเองและอาการเปลี่ยนแปลง สิ่งที่หัวใจเราทุกคนสัมผัสได้คือ พลังแห่งความอบอุ่นที่เต็มไปด้วยความเมตตาและกรุณา …ที่ต่างแผ่ซ่านแบ่งปันถึงกันและกัน

คำถามจากทีมหมอครอบครัว...ที่ถาม
สะท้อนถึงความใคร่รู้ที่อยากจะร่วมดูแลผู้ป่วย ในทัศนะของข้าพเจ้าคือ ความลึกซึ้งที่จิตอาสาคนหนึ่งปรารถนาที่จะทำสิ่งที่ดีเพื่อผู้อื่น

พลังเหล่านี้คือ เครื่องล่อเลี้ยงจิตใจที่ดีมากๆ ในท่ามกลางภาวะการเจ็บป่วย


๒๗ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๘
ตำบลเดิด
รพ.สต.คำแดง

หมายเลขบันทึก: 590591เขียนเมื่อ 27 พฤษภาคม 2015 20:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 27 พฤษภาคม 2015 20:32 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

พลังแห่งความอบอุ่น พลังใจ พลังแห่งการให้ ชื่นชมค่ะ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท