ตอนที่ 1: ถ้วยกังไสโบราณสมัยราชวงศ์ชิง มรดกจากบรรพบุรุษ
ปิดเทอมที่ผ่านมานี้ครอบครัวเรามีภาระกิจที่ยิ่งใหญ่ค่ะ นั่นคือการค้นหาประวัติความเป็นมาของต้นตระกูลทางย่าของลูก เนื่องจากว่าปู่ของลูกได้เก็บถ้วยกังไสโบราณไว้มากมาย แต่เก็บไว้ใต้ถุนบ้านแบบไม่ดูแล ส่วนใหญ่ยังอยู่ในสภาพดีค่ะไม่ต่ำกว่า 200 ช้ิน แต่การดูแลไม่ดีทำให้หลายๆ ใบแตกเสียแล้ว จึงต้องรีบนำมาเก็บล้างโคลนออกและห่อกันกระแทกเก็บไว้ในกล่องอย่างดีให้เรียบร้อย
ถ้วยเหล่านี้เป็นของโบราณที่ได้รับมาจากแม่ของย่าอีกทีนึง อายุน่าจะร่วมร้อยปีหรือมากกว่านั้น คาดกันว่าน่าจะเป็นของทวดที่มาจากจีน แล้วล่องเรือมาขึ้นฝั่งที่แม่น้ำหลังสวน จังหวัดชุมพร ลักษณะคล้ายถ้วยข้าวต้มหรืออาจเป็นถ้วยซุปและมีฝาปิดค่ะ แต่ไม่แน่ชัดว่าเป็นถ้วยกังไสในสมัยราชวงศ์ใดของจีนนะคะ แต่ถ้าเทียบดูกับถ้วยที่แสดงในพิพิธภัณฑ์ก็น่าจะเป็นสมัยราชวงศ์ชิง (1644 - 1911)
ถ้วยหลายใบมีลายเซ็นต์ภาษาจีนที่หลากหลายนะคะ หลายใบก็ไม่มีลายเซ็นต์ มีใครอ่านออกบ้างไหมค่ะว่าเขาเขียนว่าอย่างไร
น่าสงสัยว่าทำไมทวดของลูกจึงมีถ้วยกังไสเก็บไว้เยอะมาก
หรือว่า ทวดเป็นพ่อค้าถ้วยมาจากเมืองจีน หรือเป็นพ่อค้าขายข้าวต้มที่หลังสวน
อืม....
ความเห็น (13)
อ่านไม่ออกเลยครับอาจารย์ แต่สวยงามมีคุณค่ามากครับ รุ่นสู่รุ่นครับ
####
ตอนนี้ตามตลาดคนเดินเกือบทุกแห่ง มีถ้วยจานชามโบราณของจีนมาขายมากมายครับ
ผมยังงงว่า เอามาอย่างไงมากมายจังครับ
พี่ก็เห็นเยอะค่ะ ที่พี่เองมีกว่า 200 ชิ้นค่ะ
อาจารย์เก็บไว้นะครับ เพราะลายเดียวกัน โทนเดียวกัน ครบชุด น่าไม่ได้อีกแล้วครับ
ประทานโทษครับ ตอนอาจารย์แต่งงานได้ยกน้ำชาไหมครับ?
สวยมากค่ะอาจารย์ พอเห็นรูปถ้วยชามเหล่านี้ เมื่อสักครู่นี้ก็ลงไปดูถ้วยชามของตนเองที่คล้าย ๆ อย่างนี้ซึ่งมีอยู่ 10 ชุด แต่ดูแล้วไม่เหมือนกันเลย ของอาจารย์ลวดลายสวยงามอ่อนช้อยมีสีอ่อนแก่ด้วย ส่วนของที่บ้านคงเป็นถ้วยข้าวต้มธรรมดา ลวดลายไม่สวยงามเท่าใด อายุคงราว ๆ รุ่นคุณแม่ เพราะมาจากคุณแม่ คงไม่ใช่ของเก่าแก่มากนัก แถมมีภาษาฝรั่งประทับตรา LH (ไม่ใช่ลายเขียนพู่กันเหมือนของอาจารย์) อีกด้วย แอบหวังว่าอาจมีถ้วยชามกังไสสักสิบชุด .. อดเลย ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันนะคะ
สวยงามค่ะอาจารย์ดร.จันทวรรณ ...ตอนเด็กๆที่บ้านมีเหมือนกันแต่ไม่มาก...ตอนนี้เหลือฝามากกว่าถ้วยค่ะ
ติดตามอ่านต่อนะคะ มีเป็นซีรีส์ค่ะ
ไม่ได้ยกน้ำชาค่ะ ฉุดกันมาเลย ฮา ฮา พูดเล่นค่ะ
ภาระกิจยิ่งใหญ่ตามรอยบรรพบุรุษจากถ้วยชามที่มี
น่าติดตามเป็นอย่างยิ่งค่ะ
สวยงามมีค่าทุกชิ้น นับเป็นบุญตาที่ได้เห็น ขอบคุณค่ะ...
อาจารย์จันโชคดีมาก ๆ เลยนะครับ
ที่มีของมีค่าของบรรพบุรุษเก็บไว้
..
เป็นบุญตาอย่างยื่งเลยครับ
ปล.ไม่อยากให้อาจารย์เก็บใส่กล่องไว้ การให้เห้นสิ่งนี้ในตู้โชว์ ทุกวัน เท่ากับเราได้ห็นวิถีชีวิตของบรรพบุรุษทีเดียวเลยนะครับ
..
อ่อนช้อย นุ่มนวล คลาสิคมาก ๆ เลยครับ
สวยงามจริงๆ และน่าตื่นเต้นมาก โชคดีที่เจอ
สมัยพี่เด็กๆ เห็นก๋งใช้ถ้วยแบบนี้นั่งกินข้าว ยายของพี่บอกว่าห้ามไปแตะต้องถ้วยของก๋ง เพราะเป็นถ้วยที่ยายของก๋งจากซัวเถาให้ติดตัวมาเมืองไทย อ่านบันทึกนี้แล้วภาพก๋งนั่งล้างถ้วย ๒-๓ ใบเองทุกครั้งโผล่ขึ้นมาทีเดียว
มีคุณค่ามาก
เอาให้พ่ออ่าน พ่อบอกว่า อ่านว่า ยงหลี (ภาษาจีนแต้จิ๋ว) น่าจะเป็น ชื่อร้านค้า ค่ะ
ชนก หล้านามวงศ์
อ ครับ นี่เป็นถ้วยชากังไส อายุราวร้อยกว่าปี ร่วมสมัยบ้านเราก็ราวราวรัชกาลที่ห้าครับอาจารย์ถือว่ามีค่าและราคาแพง เพราะเป็นของที่ทำมาจากจีน ชื่อที่เป็นอักษรจีนก้นถ้วย โดยมากมักจะเขียนเป็นชื่อเตา (ที่เผา) หรือชื่อผู้วาด ถ้าเป็นภาพหรือกลอนนะครับ ถ้าเป็นลายเฉยๆนี่เป็นชื่อเตาครับ