ช่วงเช้ามืดมีฝนตกและลมหนาวผัดมาเพียงบางเบา…สำหรับวันนี้...จงทำทุกนาทีของเราให้มีคุณค่า...คุณค่าในที่นี้...เป็นจริยศาสตร์...เกี่ยวกับความดี...อะไรควร...อะไรไม่ควร...สำหรับการปฏิบัติตนของเรา...
วันทุกวันนี้ผมรู้สึกว่า...วันเวลาหมุนไปเร็วมาก...เดี๋ยววันเดี๋ยวคืน...บางครั้งเผลอนิดเดียว...ดูเวลาผ่านเลยไปแล้ว...
สำหรับงานที่ต้องรีบทำแข่งกับเวลา...บางงานต้องยกยอดไปทำในวันใหม่...ซึ่งบางครั้งก็เกิดการทับถมงานที่จะทำในวันนั้นได้เหมือนกันนะครับ...
เรื่องการทำงานผมได้แง่คิดว่า...งานที่เราทำลงไปด้วยความเร่งรีบ...หวังจะทำให้เสร็จ...บางครั้งผลของมัน...กับสร้างความเดือดร้อนมาสู่เราได้นะครับ...เข้ากับคำกล่าวที่ว่า...ยิ่งเร็วก็ยิ่งช้า...
สำหรับการมองคนอื่น...นั้น...ในวิถีชีวิต...เราไม่ควรมองคนอื่นด้วยความสงสัยว่า...ทำไมเขาจึงเป็นเช่นนั้น...ทำไมเขาไม่เป็นอย่างนี้...เพราะทุกสิ่งทุกอย่าง...มันเป็นอย่างนั้นเอง...เราไม่ควรเสียเวลาไปกับสิ่งเหล่านี้เลย
หรือคุณมีความเห็นเป็นเช่นใด...สวัสดีครับ คุณอ้อ
ครับ...ฝนตก...อากาศเย็นยามเช้า...ผู้คนเริ่มไม่สบายกันเยอะ...โดยเฉพาะการเป็นหวัด...
ขอบคุณครับที่เข้ามาเติมเต็ม
ขอบคุณครับ
จาก...umi
คิดว่า ถ้าหยุดสงสัยก็หยุดอะไรๆ ได้อีกหลายอย่างค่ะ
กำลังอยู่ในภาวะยิ่งเร็วก็ยิ่งช้าเนี่ยค่ะ
สวัสดีครับ คุณจันทรรัตน์
ช่วงที่เรานั่งอยู่ในเครื่องบินขณะอยู่บนอากาศ
ดูเราหยุดนิ่งแต่เครื่องบินเร็วมาก ๆจาก กทม.ถึงหาดใหญ่เร็วกว่ารถที่มาส่งเรานะครับ
สอบถามไปรถที่มาส่งยังไม่ถึงบ้านเลย...ทั้งที่อยู่ใน กทม.นั้นเอง
ก็เป็นมุมคิดที่น่าสนใจครับ
ขอบคุณครับ
จาก...umi
สวัสดีครับ คุณ nutim
เวลาและวารีมิได้มีจะคอยใคร
เรือเมล์และรถไฟก็ต้องไปตามเวลา
ถ้าโอ้เอ้และอืดอาจมักจะพลาดปรารถนา
พลาดแล้วจะโศกา...อนิจจา...เราช้าไป...
ที่ช้าเป็นเพราะเราจริง ๆนะครับ
เวลาและกระแสน้ำไม่เคยรอคอยใครนะครับ
ขอบคุณครับ
จาก...umi