เสียงสุดท้าย


- - - - - เสียงข้างมาก - - - - -

มหาวิทยาลัยเอกชนที่ใครๆ มองว่าเป็นชุมชนลูกคนรวยแห่งนี้ที่จริงแล้วมีนักศึกษามากมายที่ไม่ได้ร่ำรวยและเข้าสู่ระบบอุดมศึกษาด้วยภาระหนี้สินซึ่งกินเวลาอีกหลายสิบปีเพื่อปลดเปลื้อง พวกเขากู้ยืมภาครัฐหรือสถาบันการเงินเพื่อเดิมพันอนาคตที่ดีกว่า เธอก็เป็นหนึ่งในกลุ่มนักศึกษาเหล่านี้ คาดหวังประสบการณ์ที่ดีในมหาวิทยาลัย

ที่ต่างจากนักศึกษากลุ่มนี้คือเธอไม่ได้อาศัยทุนกู้ยืมจากรัฐบาลหรือหรือสถาบันการเงิน แต่เป็นทุนจากญาติผู้ใหญ่ใจดีที่สัญญาว่าจะส่งเสียตราบที่เธอรักษา "คุณภาพ" การเรียนของเธอได้ แต่คำว่าคุณภาพนี้ก็อยู่ที่ใครจำกัดความ สำหรับญาติผู้ใหญ่ของเธอนั้นมันหมายถึงการเรียนในคณะที่ท่านต้องการและได้เกรดเฉลี่ย 3 เพื่อที่ท่านจะได้ไปคุยกับมิตรสหายว่าหลังจากส่งเสียลูกตนจนจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยรัฐบาลอันเก่าแก่และมีชื่อเสียงแล้ว ท่านยังส่งเสียหลานให้ได้เรียนคณะเด่นในมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังอีกด้วย

เพราะครอบครัวของเธอไม่ได้ร่ำรวย ข้อตกลงนี้จึงเป็นที่ถูกใจของทุกคนในบ้าน

หนึ่งในเสียงโหวตคือคุณแม่ที่เห็นดีเห็นงามกับข้อเสนอของญาติผู้ใหญ่

หนึ่งในเสียงโหวตคือพี่ชายของเธอที่เชื่อมั่นว่ามีเพียงคณะเดียวในมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งนี้ที่ดังพอ

สองโหวตโน เธอเริ่มไม่มั่นใจในแผนลับที่วางไว้ . . .


- - - - - แผนลับ - - - - -

แผนลับที่เธอวางไว้คือการแอบไปเรียนในคณะที่ไม่มีใครอยากให้ไปแล้วแอบตั้งใจเรียนพร้อมกับทำงานเสริมเป็นเวลาหนึ่งปีแล้วค่อยเปิดเผยให้ครอบครัวเธอรู้ เอาเกรดที่ดีและสมุดบัญชีไปยืนยันว่าเธอเรียนวิชาที่รักได้ดีและมันมีมูลค่า เธอมั่นใจว่าเธอจะเรียนได้ดีเพราะพื้นฐานทางด้านภาษาและความสามารถที่เหนือกว่าเพื่อนๆ ในรุ่นเดียวกัน และเธอใช้มันหารายได้ในวันว่างด้วยการรับสอนภาษาให้น้องๆ นักเรียน สิ่งที่เธอไม่มั่นใจคือสิ่งเหล่านี้จะเพียงพอไหมสำหรับการโน้มน้าวให้สปอนเซอร์และคนในครอบครัวเธอเปลี่ยนใจยอมให้เธอทำในสิ่งที่เธอต้องการ นี่คือเหตุผลที่เธอยังไม่ได้ลงมือทำตามแผน แม้ว่าจะได้เขียนคำร้องขอเปลี่ยนคณะเรียบร้อยพร้อมลายเซ็นคณบดีกำกับ เหลือแต่นำใบคำร้องไปยื่นที่ฝ่ายทะเบียนก็จะได้ย้ายคณะอย่างเป็นทางการ


- - - - - สองเสียงสุดท้าย - - - - -

จะว่าเป็นเรื่องบังเอิญก็ได้ที่ผมล่วงรู้แผนการลับนี้ของเธอ

เช้าวันนั้น เป็นวันสุดท้ายที่จะสามารถยื่นคำร้องเกี่ยวกับการลงทะเบียน มีนักศึกษาหลายคนเข้ามาขอยื่นคำร้องเปลี่ยนวิชาหรือเปลี่ยน section เธอคือหนึ่งในนั้นที่ยืนยันว่าต้องการจะย้ายไปเรียนใน section ที่เธอต้องการ ซึ่งผมไม่สามารถให้ได้เพราะนักศึกษาได้ลงทะเบียนเต็มแล้ว แต่เธอยืนยันอย่างดื้อรันว่าจะต้องเรียน section นี้เท่านั้น คุยกันสักพักก็เริ่มบีบน้ำตา แต่พอเห็นท่าว่าไม่เป็นผล เธอก็หายตัวไปท่ามกลางความวุ่นวายของนักศึกษาที่เรียงหน้าเข้ามาขอยื่นคำร้องในห้องทำงานผม

บ่ายวันนั้น นักศึกษามากมายได้ลายเซ็นและยื่นเรื่องคำร้องได้อย่างที่ต้องการ เหลือเพียงเธอคนเดียวที่กลับมาหาผมในตอนบ่าย ในใจเธอคงคิดว่าน่าจะลองคุยอีกสักหน และนี่คือฉากที่ผมได้เข้ามาเป็นคนดู เข้ามารับรู้เรื่องราวของเธอและสุดท้ายผมกลายเป็นอีกคนที่ได้สิทธิโหวตราคาความน่าเชื่อถือในแผนลับของเธอ

เมื่อความวุ่นวายหายไปเราก็มีเวลาฟังเรื่องราวต่างๆ อย่างตั้งใจ ผมอธิบายเพิ่มเติมให้เธอฟังถึงระบบการกำหนดจำนวนนักศึกษาในชั้นเรียน ส่วนเธอก็อธิบายว่า section ที่เธอนั่งยันนอนยังว่าต้องการลงเป็น section เดียวที่เธอสามารถเรียนได้ถ้าเธอย้ายไปเรียนในคณะที่เธออยากเรียน มันเป็นจิ๊กซอว์หนึ่งตัวที่จะทำให้แผนลับเธอสำเร็จ แน่นอนว่าเธอเล่าแผนลับและความลังเลที่จะลงมือให้ผมฟัง เพราะแม้แต่เพื่อนสนิทที่รับรู้แผนการก็ยังบอกว่าทำแบบนี้เท่ากับ "หักหน้าผู้ใหญ่"

ความมั่นใจของเธอเกินร้อยแต่ติดที่ว่าถ้าทำตามแผนนี้เธออดไม่ได้ที่จะ "รู้สึกผิด" เพราะเหมือนเป็นการโกหกคนทางบ้าน

ผมบอกเธอว่าความรู้สึกผิดนั้นเป็นเรื่องที่ดี เป็นเครื่องเตือนใจให้รู้ว่าเราทำอะไรและทำเพื่อใคร (ซึ่งผมตอบแทนเธอไม่ได้) ผมบอกเธออีกว่าไม่มีพ่อแม่คนไหนโกรธลูกได้นานหรอก เพราะความโกรธของพ่อแม่ แม้ไม่มีประทับตราวันหมดอายุ แต่มันย่อยสลายได้อย่างรวดเร็วถ้าเขารับรู้ว่าลูกมีความสุขกับชีวิตและการงาน

ณ วันนั้น วันสุดท้ายของการยื่นคำร้อง ผมเป็นหนึ่งเสียงที่โหวตตรงข้ามกับสองคนแรก อนุญาตให้เธอมุ่งหน้าตามแผนลับของเธอด้วยลายเซ็นยินยอมให้เธอเปลี่ยน section แต่เสียงสุดท้ายจะเป็นเสียงที่เธอต้องลงคะแนนให้ตัวเอง เธอมีเวลาอีกไม่มากแล้วที่จะเลือกระหว่างความรู้สึกผิดต่อคนอื่นที่มีวันหมดอายุกับความรู้สึกผิดต่อตัวที่อาจไม่มีวันหมดอายุ



ปล. Post นี้ ไม่ได้มี plot แบบหนัง feel good นะครับ เพราะสุดท้ายแล้วผมไม่รู้จริงๆ ว่าเธอได้ไปยื่นคำร้องหรือไม่ และหลังจากนั้นผมก็ยังไม่ได้เจอกับเธออีกเลย ได้แต่เอาใจช่วยให้เธอมีความสุขกับคำตอบที่เธอเลือกแค่นั้น

หมายเลขบันทึก: 589174เขียนเมื่อ 21 เมษายน 2015 21:35 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 เมษายน 2015 21:35 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

สรุปว่าเธอเลือกอะไรครับ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท