หลากรส หลายทาง
วันนี้อยากนำเสนอภาพถ่ายที่ถ่ายกับมือผู้เขียนเอง
ใจจริงอยากถ่ายรูปวิวสวยๆ บรรยายดีดี มีลมพัด มีเมฆขาวๆ
แต่!!! ทำไมหารูปเหล่านั้นไม่เจอ!!!
เจอแต่รูป...อาหาร อาหาร อาหาร ...อาหารเต็มไปหมด!!!
(นี่คือภาพอาหารที่ผู้เขียนระลึกได้ว่าอยากถ่ายรูปก่อนทาน
เพราะปกติพออาหารวางอยู่ตรงหน้า มือขวาที่ถือช้อนนั้นมันไม่นิ่งเฉย
พอระลึกได้ว่าอยากถ่ายรูปอาหารเก็บไว้ตอนนั่งทาน มาม่า
อาหารที่เลอค่า ...ก็เหลืออยู่แค่ครึ่งจานเอง)
ทุกอย่างมีประวัติศาสตร์ ทุกอย่างมีที่มา
เด็กหออย่างเราจะทานผัดกระเพราทั้งทีต้อง "กระเพราปลาหมึก"
เป็นร้านแถวๆหน้ามหาวิทยาลัย ราคาปกติสุขของมหาชนชาวหอ
เป็นร้านเปิดใหม่(3เดือนที่แล้ว)
เขาบอกว่าเพิ่งย้ายมาจากกรุงเทพ
รสชาดจัดจ้านดีค่ะ
อันนี้คือ "แกงไตปลา" ฝีมือแม่
จริงๆเป็นคนเหนือ(โลก) แต่ว่า...
แม่ไปทำงานที่ภาคใต้นาน จึงไปได้สูตรมา
แล้วก็กลายเป็นอาหารจานโปรดของฉันอีกจาน(ที่1,000)
นี่เป็นของว่างกับน้ำที่แพงและหรูหราที่สุดเท่าที่ฉันเคยทาน
"น้ำชาเขียว" กับ "เครปกล้วยหอม"
อร่อยดีค่ะ แต่...มันแพงไปหน่อยเท่านั้นเอง!!!
เมื่อเทอมที่แล้วพาเพื่อนไปสังเกตการสอนที่โรงเรียนแถวๆบ้าน
จึงพาไปหม่ำของอร่อยขึ้นชื่อ..."ข้าวซอยบ้านยาง"
เข้าไปในร้าน จะพบว่าที่ฝาผนังจะมีรูปดารา นักแสดงมากมาย
ที่เจ้าของร้านถ่ายเก็บไว้เป็นที่ระลึก
ไปสังเกตการสอนครั้งที่สองที่บ้านเพื่อน
ได้ชิม "ขนมจีนน้ำเงี้ยวเชียงราย" สมใจ
ไปอยู่อาทิตย์เดียว ชิมได้ 16 ชามแน่ะ!!!
งานวิชาการราชภัฏ เปิดโอกาสให้นักศึกษาขายของ
ฉันไม่ได้ไปขายหรอ ไปเที่ยวซื้อของเขาไปเรื่อยๆ
แล้ว "ไอศครีม" ก็เป็นอีกอย่างที่...เดินผ่านไปเฉยๆไม่ได้
มีโอกาสได้ไปทำการคุ้นเคยกับโรงเรียนใกล้ๆมหาวิทยาลัย
วันนั้นได้ไปช่วยงานวิชาการของโรงเรียนพอดี
"ยำขนมจีน" ฝีมือนักเรียนชั้น ป.2 ค่ะ
เห็น "ขนมจีนถาดหลุม" อย่างนี้แล้ว
นึกถึงสมัยเรียนชั้นประถม ตอนยังทานถาดหลุมอยู่เลย
การออกค่ายอาสาทำให้เรี่ยวแรงถูกใช้ไปมาก
แม่ครัวใจดีทำ "กระเพราไข่ดาว"
เป็นกับข้าวมือเย็น...อิ่ม อยู่ท้องตลอดคืน
มาสังเกตการสอนบ้านเพื่อน
เพื่อนเลี้ยงอาหารมื้อเย็นด้วย "เมี่ยงปลาทู"
ทั้งหมดนี่ทานสี่คนนะจ้ะ ขอบอก!!!
"ขนมครกเชียงราย" ... อร่อยที่สุดที่ทานขนมครกมา
เป็นร้านพ่อแม่ของเพื่อนที่เชียงราย
เขาให้มาทาน ...ขอบคุณค่ะ อร่อยมากค่ะ ^0^
กลับมาสู่ถิ่นเดิม "เย็นตาโฟทะเลเดือด"
ถ้วยเล็กไป หรือคนทานท้องใหญ่ไป
อร่อย อย่างนี้ขอ 2 ชาม!!!
อาหาร ...เป็นการบ่งบอกหลายอย่างด้วยกัน
ไปที่แห่งไหน ตำบลใด ก็คงต้องลิ้มลองอาหารของที่แห่งนั้น
หากมองอีกมุม อาหารก็สามารถบอก
วัฒนธรรมของชาวเมืองนั้นๆได้เหมือนกัน(แอบมีสาระ)
แต่น่าเสียดาย ...ที่ส่วนมากไม่ทันได้ถ่ายเก็บไว้
เผลออีกทีหายเกลี้ยงทั้งจาน!!!
ความเห็น (3)
หิว ^^
ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันรูปภาพอาหารน่ากินค่ะ ^^
สวัสดีคุณ เสาวภา เรือนปัญโญ
ถ้าหิวก็ดูภาพไปก่อนนะคะ ^0^
น่ากินทุกเมนูเลย
ต้องอร่อยๆมากๆแน่ๆเลย
ขอบคุณมากๆครับ