​สกุณาผลัดถิ่น(กระต่ายใต้เงาจันทร์)

สกุณาผลัดถิ่น

สุภัชชา พันเลิศพาณิชย์

เสียงหัวใจ อีกฝากฝั่ง กลางดงป่า

หวังไขว่คว้า สมหวัง สักครั้งหน

แต่เกินเอื้อม จึงเจียม หัวใจตน

แค่เป็นคน ธรรมดา อย่าฝันไกล

เปรียบเหมือนนก ตัวน้อย กลางฝูงแร้ง

จะสู้แรง ยื้อแย้ง คงไม่ไหว

แร้งตะปบ เจ้าคงจบ เจ็บกายใจ

ความดี ทำไว้ เหลือแค่ ซากน้ำตา

เจ้าแค่เจ้านกน้อยที่ผลัดถิ่น

หวังทำมาหากินเสาะแสวงหา

เพาะบ่มเรียนรู้เพิ่มปัญญา

เพราะความศรัทธาใน...คุณงามและความดี….

เป็นนกน้อยหลงอยู่ในฝูงแร้ง

มีกำแพงพรรคพวกอยู่ทุกที่

เจ้าหลงมา เค้าเข่นฆ่า ไม่ปรานี

ทั้งจิกตี ใส่ร้าย อยู่ทุกวัน

ไม่ใช่พวก ไม่ใช่พรรค จงยักย้าย

ไปให้ไกล อย่าหมาย จงเหหัน

เราคือแร้ง เจ้าคือนก เจียมใจกัน

อย่าวาดฝัน เจ้าแค่ เศษธุลี

ความหวัง ความฝัน พังหมดสิ้น

นกต่างแดน แค่เศษดิน หลบหลีกหนี

อยู่แต่ในรัง เจ้าจะไม่ถูกทำร้าย ต่อไปนี้

ทำความดี สิ่งตอบแทน คือ...น้ำตา...