เป้าหมาย สู้ความฝันเล็กๆของเด็กมัธยม

เติมพลัง เติมความศัทธา เติมความเชื่อมั่น

เมื่อวาดความฝันไว้ต้องเติมไฟให้แรงฝัน เติมความศรัทธาเติมความเชื่อมั่น เติมพลังแห่งความบากบั่นเพื่อให้บรรลุฝันที่ใฝ่ปอง ไม่มีวันสายเกินไปหรอกที่เราจะทำในสิ่งที่เราปรารถนา ขอเพียงเราตระหนักรู้และรีบเริ่มต้นเท่านั้น

ข้าพเจ้าเชื่อว่าคนเราทุกคนเกิดมามีความหวังและมีเป้าหมายในชีวิต การที่มีเป้าหมายในการทำอะไรมันทำให้เรามีความหวังที่จะทำสิ่งๆนั้นให้สำเร็จได้ การที่เราจะมีความหวังกับอะไรมันต้องเริ่มต้นจากการจุดประกายความคิดเล็กๆของแต่ละคน ข้าพเจ้าเป็นอีกคนหนึ่งที่มีเป้าหมายในการเรียน

ข้าพเจ้ามีความหวังและมีความฝันว่าโตขึ้นข้าพเจ้าอยากจะประกอบอาชีพครู เพราะครูคือผู้ให้ความรู้ ครูคือผู้ให้วิชา ข้าพเจ้าเรียนมาสิบกว่าปีแล้วตั้งแต่เด็ก มีความคิดว่าอาชีพครูคืออาชีพที่ดี มีคนเคารพนับถือ และได้ตั้งความหวังและความฝันว่าโตขึ้นฉันจะเป็นครูให้ได้ และเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำข้าวเจ้าต้องให้ตั้งใจเรียน

ในการเรียนบางครั้งอาจเหนื่อยอาจจะท้อบ้าง เชื่อว่าทุกคนเคยท้อเคยเหนื่อยกับการกดดันของสิ่งต่างๆไม่ว่าจะเป็นครอบครัวหรือว่าคนรอบข้างบ้าง แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคืออุปสรรคที่มาทดสอบให้เรารู้ว่าโลกความจริงและโลกในอนาคตมันก็อาจจะไม่สวยงามเหมือนอย่างที่เราตั้งความหวังไว้ เพราะสิ่งที่อยู่ในหนังสือ ความรู้ที่เป็นแค่ตัวหนังสือ แต่ความจริงอาจจะไม่ได้เป็นไปอย่างที่ตัวหนังสือกล่าวก็ได้

ถ้าบางคนไม่มีความหวังไม่มีเป้าหมายในชีวิตเลย คนคนนั้นก็อาจจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นในชีวิตเลย การที่เรามีความหวังมีความฝันก็เป็นสิ่งที่ดีเพราะจะเป็นแรงผลักดันให้เราทำทุกสิ่งให้ดีที่สุดได้ ถ้าบางคนยังไม่มีความหวังและเป้าหมายในชีวิตก็ควรเริ่มคิดได้แล้วว่า เราควรทำอะไรเพื่อตัวเอง เพื่อพ่อแม่ ซึ่งท่านเป็นกำลังใจที่เป็นแรงผลักดันหนึ่งที่ทำให้เรามีพลังที่จะทำอะไรให้สำเร็จได้

หาตัวเองให้เจอแล้วจะรู้ว่าตัวเองต้องการอะไร หาความต้องการให้เจอแล้วจะรู้ว่าความฝันของเราคืออะไร….

[บุญญฤทธิ์ ผอนวล]

เป็นกำลังใจให้นะครับน้อง
อย่าให้ใครมาขโมยความฝันของน้องไปนะครับ รักษามันไว้ให้ดี คนที่คิดว่าเราทำไม่ได้บอกเราว่าทำไม่ได้ เป็นเพราะตัวเขาเองทำไม่ได้ หรือเพราะตัวเขาเองไม่กล้าที่จะทำ
พี่เคยเป็นเด็กนักเรียนคนหนึ่งที่สอบได้ ที่หนึ่งกับสอง มาตลอด นับจากคนสุดท้ายนะครับ
ไม่มีใครเชื่อว่าพี่จะประสบความสำเร็จ นอกจากตัวพี่เอง ทุกคนมีแต่คอยลดทอนความฝันของพี่ คอยพูดบั่นทอนกำลังใจ เหตุเพราะว่าคนที่เก่งกว่าพี่เขายังทำไม่ได้เลย แล้วพี่เด็กท้ายแถวจะไปได้อะไร
วันหนึ่ง พี่เป็นเด็กโง่ที่สุดในชั้นเรียน
วันหนึ่ง พี่เข้าแข่งขันหุ่นยนต์ระดับประเทศ
วันหนึ่ง พี่ชนะเลิศการแข่งขันระบบปฏิบัติการคอมพิวเตอร์ระดับจังหวัด
วันหนึ่ง พี่เข้าแข่งขันระบบปฏิบัติกาารคอมพิวเตอร์รอบชิงชนะเลิศประเทศไทย
วันหนึ่ง พี่สอบเข้ามหาวิทยาลัยของรัฐได้คณะที่ฝัน
วันหนึ่ง พี่รับราชการ
วันหนึ่ง พีี่กลายเป็นพี่ในวันนี้
ฝากน้องไว้อย่าหยุดฝัน ความสำเร็จอยู่ที่ความฝันเราชัดเจนแค่ไหน จินตนาการความสำเร็จให้ชัดๆ แล้ววันหนึ่งน้องจะรู้ว่าความสำเร็จนั้นมันวางรอน้องอยู่ตรงหน้าน้องอยู่ทุกวัน

[พรไพรินทร์ หีบแก้ว]

ขอบคุณมากค่ะ รู้สึกมีกำลังใจ