วันที่สอง

วันที่สอง

วันอาทิตย์ ที่ 25 มกราคม 2558

วันนี้คาดหวังว่า จะท่องพุทโธได้ถี่ขึ้น เผลอให้สั้นๆ หันเห็นกิเลสแล้วเงียบลงไวๆ

พอเอาเข้าจริงๆ เผลอยาว โทสะมาแรง กว่าจะตั้งหลักบริกรรม ก็เหมือนมีอาการโมโหจนหน้าดำหน้าแดง

อะไรเกินความคาดหวัง ได้ช่วยแม่รีถูกพื้นและทำความสะอาด เพราะครูเมตตาชี้ เพราะตอนเข้าไปหาท่าน มันเตรียมหลบเข้าสำนักแม่ชี แต่ครูเมตตาดึงไว้เลยมีโอกาสได้ทำ

ได้ทำน้ำยาล้างจาน สำรองไว้ใช้ในวัด

ประทับใจอะไรวันนี้ ความเมตตาของครูที่ไม่ว่า ยังไงครูก็ให้โอกาสเสมอๆ

ให้โจทย์มาพิจารณา

หนูมีทุกวันนี้ได้เพราะใคร

พาให้ค้นลงไปในตนเอง ถึงจิตที่มันยังไม่สำนึก

ชี้ทาง ให้หนูได้ทบทวนตนเองและบอกว่า อะไรคือใช่ และย้ำให้ระวังเวลาถูกชมมันจะเหลิง

วันนี้เป็นวันที่เดินทางออกจากวัด ปกติมักจะไหล ขับรถกลับพยายามย้อนทวน โดยได้รับความเมตตาจากพระพี่ชาย แต่ดูเหมือนข้างใน ไม่มีกำลัง ไม่เวิร์ค พอครบเวลาก็ขอทำข้อวัตรก่อน

พยายามย้ำกับตนเองว่า ระวังอย่าเหลิง อย่าป่วง บริกรรมไว้ตั้งสติ

[ยายธี]

เหนื่อยนักพักก่อน..จิตที่แท้..นั้นประภัทร์สร...

มีดอกไม้จากสวรรค์มาฝาก..เจ้าค่ะ..