รอยทางในรอยธรรม
สุภัชชา พันเลิศพาณิชย์
ระเรื่อเรืองส่องกระจ่างทางบนดอย
กระพริบพร้อยเม็ดฝนพร่างวางสดใส
ใบไม้พลิ้วราวเหมือนระบำเต้นกลางไพร
เสนาะในเทียบเคียงเสียงดนตรี
จำปีหอมมัดไว้แนบปลายผม
ส่งกลิ่นหอมชวนชมไปทุกที่
แสงแดดอ่อนทอระยับทาบนที
ธรรมชาติดีแต่ความคิดบิดสวนทาง
ละลิ่วล้อละลอยล่องลองความคิด
ความทรงจำที่ถูกปิดมาแผ้วถาง
ยิ่งอยากลืมยิ่งกลับจำทำทุกทาง
หัวใจบางเริ่มเจ็บปวดรวดร้าวใจ
ใช้ธรรมชาติรักษาไว้ที่ปลายฟ้า
มองทุกอย่างธรรมดาพบว่าใช่
ทุกสิ่งอย่างผ่านมาแล้วผ่านไป
ชีวิตสร้างวางไว้ในกมล
มีรักมีพบมีพลัดพราก
มีลำบากมีสุขสบายหลายเหตุผล
นี่คือห้องแห่งชีวิตคิดเวียนวน
เคยสุขล้นบางครั้งดับอับหนทาง
โลกนี้มีอะไรจีรังนั่นบ้างหรือ
จะยึดถือหรือวางจิตคิดแผ้วถาง
ใช้ธรรมมะน้อมนำในรอยทาง
ทุกก้าวย่างวางไว้ในพระธรรม (กระต่ายใต้เงาจันทร์ เขียน)
ไม่มีความเห็น