วันอาทิตย์ ที่ 11 มกราคม 2558
วันนี้ตื่นขึ้นมาที่วัดแต่ก็เป็นอะไรที่ตั้งใจบางอย่างกับตนเองไว้ออกไปจัดแจงก่อนกลับมาปลุกเด็กๆ
โทสะข้างในปะทุเร็วมาก กิเลสตนเองแรงมาก เช้าๆมันมีปัญหากิเลสแรงโดยปกติของตนเอง ซึ่งครูบาอาจารย์เคยชี้ให้ดูนานแล้ว
วันนี้เห็นชัดมากขึ้นด้วย จิตชั่วๆที่ตอบสนองกับบริบท
ผนวกรวมกับข้อวัตรที่ไม่สมบูรณ์ จิตใจที่ยังอ่อนข้อให้กิเลส
ก่อนกลับครูเมตตา ชี้สรุปบทเรียนให้ รวมถึงให้แนวทางแบบ ใจหนูคาดไม่ถึง
พระพี่ชายเมตตาแปลให้ว่า
สิ่งที่ครูน้องชี้ให้ คือ การปลดพันธการของใจน้อง ที่จิตมันมักจะยึดครู มันจะคอยแต่รอให้สั่งบ้าง หรือคิดแต่ว่ามันถูกบีบบังคับบ้าง
แต่คลานี้ เหมือนปลดล็อคจิตให้อิสระแบบ ไม่มีอะไรกันอีกแล้ว
ไม่ติดหนี้อะไรกันอีก ไม่ผูกพันอะไรกันอีก นั่นคือ ไม่ให้ยึด
แต่ก็ให้ทำเหมือนเดิม ตามเดิม คือ หน้าที่
เป็นความเหมือนเดิม ที่ไม่เหมือนเดิม
เหมือนเดิม คือ ทำเหมือนเดิม ปฏิบัติเหมือนเดิม
ไม่เหมือนเดิมคือ เรียนรู้แบบลึกซึ้งกว่าเดิม
ใจน้องจะลุกขึ้นมาทำด้วยความรู้สึกอิสระ ภายใต้ความดูแลของท่านเหมือนเดิม
สุดยอด แล้ว นี่ก็ที่สุดแล้ว
ก็ทำให้มันได้อย่างที่ท่านบอก รักษาข้อวัตร ของน้องเหลืออย่างเดียวแล้ว
ยังทำไม่ได้ไม่เป็นไร ขอแค่ไม่เลิก เป็นพอ ทำไปเรื่อย ๆ
วิเศษจริง ๆ ครูหนึ่งลูกศิษย์หนึ่ง แบบหลักสูตรเข้มข้น
ฟังจากหลวงพี่ใจเริ่มเห็นแจ่มชัดมากขึ้น รู้สึกโล่ง
สารภาพว่ามองเองไม่เป็นเลย
พระพี่ชายบอกว่า ใจน้องมักไปติดแต่เรื่องราว
จำเอาแต่คำพูดด้านลบ จำดีคัก แต่พอความสุขหรือ คำชมมัน ผัดจำบ่ได่
ครูเมตตาส่งข้อความมาชี้และให้กำลังใจ
ย้ำชัดถึงการมาถูกทาง
ท่านเมตตาพาหนูมาจน ได้เห็นกิเลสตนเอง กว่าจะเห็นได้ก็ฝึกกับท่านมาตั้งสี่ปี
ท่านย้ำว่า มันยังไม่พอ ต้องชนะ
ท่านให้คาถาเด็ดเดี่ยวมาก ๆ
ได้อ่านแล้วใจ "โห"
ท่านให้ตั้งใจตั้งมั่น
ย้ำกับตนเอง ลองดู ทำดู
บทเรียนอาทิตย์นี้ยิ่งใหญ่ อีกอาทิตย์หน้านี้ เหมือนหลักสูตรเข้มข้นสอบเลื่อนชั้นก็ไม่ปาน
เป็นบริบทจริงของชีวิต ที่แค่เห็นก็รู้สึกส่ายหน้า
แต่มีเสียข้างในว่า นี่ของจริง ทำเอา
Happy New You - another self-actualizing and happier woman. Learning and actuallu doing one's duty as best as one can at the 'moment' is (I think) the Buddha's message to all awakeners.