เมื่อวันที่ ๒๕ ธันวาคม ๒๕๕๗ ช่วงเช้า ย่าบุษ พ่อเพรียง แม่อ้อม
พาฟ้าครามไปกราบสมเด็จพระนเรศวรที่ศาลสมเด็จ ฯ โดยพ่อเพรียง
นำของที่ได้บนกับท่านไว้นั้น ไปแก้บน...
และพวกเราก็เลยไปที่เขาสมอแครงเพื่อกราบไหว้เจ้าแม่กวนอิม
ฟ้าครามชอบมาก ๆ...บอกย่าเสมอว่า...อยากไปกราบท่านอีก
โดยที่ย่าไม่ได้ร้องขอ...ย่าผลัดหนูว่า...เอาไว้ว่าง ๆ ย่าจะพาหนูไปอีก
ช่วงนี้ หนูเริ่มฟังบทสวดมนต์ เวลาหนูฟัง หนูท่องตามได้...
ย่าลองเปิดใน youtube ให้หนูฟัง หนูชอบ ยิ้มหน้าบาน
ฟังไม่กี่รอบ หนูก็ท่องตามได้...ย่าสามารถสัมผัสตัวหนูได้ว่า...
หนูก็คงมาจากภพ ชาติ ที่เคยปฏิบัติทางด้าน "ปฏิบัติธรรม"
มาเช่นเดียวกัน...หนูจึงไม่เหมือนเด็กคนอื่นที่ชอบฟังบทสวดมนต์
เพราะเด็กบางคนจะไม่เป็นเช่นตัวหนู...ย่าพยายามให้หนูได้ปฏิบัติ
และเข้าใกล้หลักธรรมมากขึ้น เพราะสิ่งเหล่านี้ ย่าคิดว่า...ถ้าย่าฝึกหนู
อยู่เสมอ...จะทำให้ประเทศไทยมีเด็กไทยที่ในอนาคตหนูมีงานทำ
และหนูก็จะมีหลักธรรมะในการปฏิบัติต่อตนเองเพื่อผู้อื่น...
ย่าขอบคุณหนูมาก...ที่หนูเกิดมาร่วมภพ ชาติกับย่า...ที่มาช่วยกัน
พัฒนาประเทศชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ สืบต่อ ๆ ไป ที่เราได้
เกิดมาเป็น "คนไทย"...
...
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๘ มกราคม ๒๕๕๘
(พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย เป็นตัวอย่างให้เด็กดู...ซึ่งมีค่ามากกว่า "คำสอน")
ลูกไม้ไม่หล่นไกลต้นนะคะ
ค่ะ พี่นงนาท ขอบคุณค่ะ..."ฟ้าคราม" เป็นเด็กน่ารักมากค่ะ
น่ารัก จุงเบย.... ค่ะ
ขอบคุณค่ะ ดร.เปิ้ล