เรียนรู้การบริหารผ่านภารกิจ

วันอาทิตย์ ที่ 4 มกราคม 2558

ชีวิตยังคงอยู่ในวัด

วันนี้ได้รับภารกิจจากครูให้ไปซื้อของที่ยังจัดหาได้ไม่ครบเมื่อวาน

ท่านให้ข้อแม้ เพื่อการเรียนรู้ของหนูว่า ถ้ากลับทันเวลาซื้อโกโก้ปั่นมาด้วย

ตอนรับ order. ไม่ได้ถือกระเป๋าตังค์ ไม่ได้ถือใบขับขี่

แว๊บแรก ขับรถเข้าไปเอาในสำนักแม่ชีดีกว่า แล้วก็ออกหลังวัด

แว๊บถัดมา ครูสอนว่า "ให้เข้าออกหน้าวัด"

ที่สำคัญระหว่างทางไปสำนักแม่ชี มีพระและแม่ชีกำลังเดินอยู่

ขับรถออกหลังวัดดูจะไม่เป็นการสมควรแม้ใจจะอยาก ลดระยะเวลา แต่มีสิ่งสำคัญกว่าคือ สิ่งที่ควรทำ

แล้วก็ขับรถออกมาหน้าวัด พอใกล้ถึงที่หมาย ร้านนานาภัณฑ์ ครูให้แม่ขาวน้อยโทรมาหาเพิ่มทางเลือกแหล่งจัดซื้อของให้หนู แต่พอดีหนูถึงที่หมายแล้วทางเลือกจึงถูกลดลงไป

ถามตนเองทำยังไงจะประหยัดเวลา

ยังไม่สายมาก รถแถวๆร้าน ยังไม่มาก ตัดสินใจจอดรถริมถนนแล้วเดินเอา น่าจะลดระยะเวลาได้มากกว่าการเข้าจอดที่ลานจอด

เข้าไปในห้างใจหนูมีแอบเพลิน อยากซื้อของที่ตนอยากทาน

แต่ตัดใจ แวะโซนผักเลือกตามลำดับที่ครูใหัคือ ผักปลอดสารพิษ

ใช้เวลาไม่นานมาก แวะซื้อกล้วยข้างทาง

แล้วแวะปั้ม น่าทึ่ง ร้านอเมซอนขายดีมากๆ จัดว่ามีคิวยืนรอกันเลยค่ะ

เพราะเป็นช่วงท้ายของวันหยุดปีใหม่ คนเดินทางมาก

สั่งไว้แล้วแวะไปเติมน้ำมัน กลับมายังได้ยืนรอ

ใจแอบลุ้น สุดท้ายก็ถึงมือครูก่อนเที่ยง

แต่จังหวะที่เข้าไปก็มีขาดสติ เพราะมีพระอยู่ 2 รูปแต่ไม่ได้ กราบ พรวดพราดเข้าไปแล้วก็ออกมา

มานึกได้ตอนผ่านไปแล้ว

ได้เรียนรู้กับตนเองว่า ถ้าตั้งใจ มันทำได้ แล้วอุปสรรคก็มีเสมออยู่แล้วในทุกๆเรื่องสำคัญที่ รู้จักใช้สติปัญญาในการแก้ไขหรือไม่ ท่านให้ฝึกการบริหารจัดการ ทั้ง คน เงิน เวลา รวมถึงตัวเอง

ครูเมตตาให้ความร่มเย็นและให้โอกาสในการฝึกฝนขัดเกลาจิตใจเสมอๆ

บางที ครูสอนเด็กๆแบบให้เขียนตามคำบอก

เพียงแค่ได้ยิน คำที่ครูบอกให้เด็กๆเขียนใจหนูได้ฟังก็รู้สึก อุ่นวาบ เหมือนมีความอบอุ่นมาสัมผัสใจ

สาธุเจ้าค่ะ