รักษาระดับของใจ
จากการที่ใจหนูมีปัญหา แล้วก็ออกอาการพาล กิเลสก็หาทางออกช่องเดิม คือ หนี
แต่สุดท้ายครูก็เมตตาเรียกมาหาและให้นวดให้
นวดไปตามคำชี้แนะของครู เพราะระลึกว่า อาจจะไม่มีโอกาสอีก
ทำไปเรื่อยๆ ตามที่ท่านเมตตาชี้แนะ
แล้วครูก็บอกว่า
"นี่คือ ความตั้งใจ ไม่ต่อต้านด้วยให้รักษาระดับใจแบบนี้ไว้"
หันมองเข้าไปในใจ
เหมือนว่า เป็นอาการที่ไม่เผลอ มองเข้าไปที่ใจ
แล้วก็พิจารณาที่จุดที่ท่านบอกว่าปวด
ครูเมตตาชี้ทางแก้ เพื่อทำความรู้กับตนเองให้รักษาโอกาส
คิดทบทวนกับตนเอง
เพราะด้วยความไม่รู้ ก็เหมือนคนตาบอดเดินทาง ตำหน้าตำหลังมันผิดอยู่แล้ว
จะมาดึงดัน ให้มันถูกด้วย นิสัยดื้อดึงเอาชนะมันจะได้ที่ไหน
การเดินทางของคนตาบอดจะผิดน้อยลงเมื่อมีคนตาดี ซึ่งก็คือครูคอยบอกว่า
ทางไหนถูก ทางไหนผิด ฝึกจนให้คุ้นชินกับเส้นทาง หรือจนกว่าตาจะเลิกบอด ไม่ใช่เบาะติ๋ว
ไม่มีทางที่แกจะไม่พลาด จำไว้แต่รักษาใจแบบพร้อมแก้ไขและเรียนรู้นะ
ไม่มีความเห็น