"โรงพยาบาลอยู่บ้านนอก ติดชายแดน ผู้คนพูดกันคนละภาษา"
"เอินอยู่ได้เพราะบรรยากาศแบบพี่น้อง ไม่ใช่ต่างคนต่างอยู่ ได้เวลาก็เก็บของ จะกลับบ้านท่าเดียว"
"ที่นี่เลิกงานแล้วยังอยู่พูดคุยกันต่อ.. ไปออกกำลังกายด้วยกัน นัดเที่ยวด้วยกัน เหมือนพี่ เหมือนเพื่อน"
นี่คือคำพูดของลูกสาวคนโต ที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลต่างจังหวัด ชายแดนภาคตะวันออก ดิฉันบอกเธอว่า หัวอกคนเป็น 'แม่' ได้ยินคำพูดเหล่านี้แล้วรู้สึกมีความสุขค่ะ ถือเป็นของขวัญปีใหม่สำหรับแม่เลยทีเดียว เพราะมันสะท้อนว่าลูกมีความสุขจากการอยู่ในชุมชนสังคมและสิ่งแวดล้อมที่มีความสุข
ดิฉันเล่าให้เธอฟังถึง Roseto Effect ที่สะท้อนว่าการมีสุขภาพดีนั้นแยกไม่ออกจากสภาพสังคมที่ดี นั่นหมายความว่าเธอได้อยู่ในสังคมที่ดีแล้ว สังคมลักษณะนี้มักจะเป็นสังคมเล็กๆ ซุกซ่อนอยู่ในชนบทชานเมือง .. และดังเช่นทุกครั้งที่พบกัน ดิฉันยังคงเน้นย้ำให้เธอปฏิบัติอย่างสุภาพและเอื้ออาทรต่อทุกคน ไม่เว้นแม้คนชายขอบที่เป็นเขมรหลบหนีเข้าเมือง
เธอกลับไปทำงานแล้วค่ะ ตั้งแต่วานนี้ 31 ธ.ค.57 เพื่อไปใช้ชีวิตในสังคม 'บ้านนอก' ที่ทุกคนมีความรักความเอื้ออาทรให้แก่กัน .. เธอจะมีความสุขที่นี่อีก 1 ปี ก่อนจะลาศึกษาต่อเฉพาะทางตามที่เธอสนใจ .. แล้วค่อยมาลุ้นกันใหม่ว่าเธอจะตกที่นั่งอันใด ยังไงก็มีพ่อ-แม่ และน้องสาวให้กำลังใจอยู่ด้านหลัง
และเย็นวันนี้ดิฉันก็จะกลับไปซุกอ้อมกอดชุมชนคน 'บ้านปะอาว' ชุุมชนโรเซตโตเวอร์ชั่นที่ดิฉันมีส่วนร่วมสร้าง ร่วมสุข ทดแทนความสุขจากชุมชนรากเหง้าตน .. ที่หล่นหายไป ตั้งแต่เมื่อใดก็ไม่ทราบค่ะ
มาอวยพรปีใหม่
ขอให้พี่มีความสุขมากๆครับ คิดสิ่งใดสมความปรารถนา ดูแลสุขภาพดีๆออกกำลังกายบ้างนะครับ
เห็นจะส่งหนังสือไปให้ ผอ
โรงเรียนบ้านหนองผือ
อำเภอเลาขวัญ
จังหวัดกาญจนบุรี
รหัส 71210 ครับ
สวัสดีปีใหม่นะครับ ขอให้น้องโชคดีและมีความสุขเป็นงานที่ทำ มีความสุขที่ได้อ่านการให้กำลังใจของคนในครอบครัวนะครับ