อิ่มใจส่งท้ายปี
วันพุธ ที่ 31 ธันวาคม 2557
วันนี้รีบส่งบันทึก เคลียร์ข้อวัตรก่อนพาพ่อ แม่ไปสวดมนต์ภาวนาข้ามปีที่วัดที่พระพี่ชายบวช
วันนี้รู้สึกว่า เชื่อครูบาอาจารย์นี้ดีจริง ๆ
และลองทำตามคำชี้แนะของพระพี่ชาย ไม่นอน สำหรับหนูอาบไม่ขนาดนั้นแต่เป็นการนั่งเอียงๆงีบไปเป็นชั่วโมงๆอยู่เมื่อคืน
เมื่อเช้าทำขนมเค้ก นำบางส่วนไปถวายพระบางส่วนไปวางขายที่ตลาด พาแม่ไปจังหัน ทำวัตรเช้า กลับลงมาไปวิ่งก่อนทำสิ่งอื่น
ตั้งใจทำขนมเค้กไว้ให้พี่สาวขายช่วงปีใหม่
ญาติๆมาหา ขอให้นวดให้ นวดไปสองคนรู้สึกว่ากำลังพอได้ แต่เผลอที่ไร
โดนความง่วงรุกรานทุกที
กว่าจะนวดเสร็จก็บ่ายสองกว่า ลุยทำขนมเค้กต่อ
ได้ประมาณหนึ่วเพราะจุดชี้วัดคือ การอบ อบได้ทีละไม่มากนัก
ใจระลึกถึงครูกับราคาขนมที่ไม่แพงนัก ทำขายคล้ายกับแจกทีเดียวค่ะ
แบบพออยู่ได้
เก็บของทุกอย่างเรียบร้อย
ไปวิ่งแล้วค่อยกลับมาเตรียมตัวไปวัด
ตอนวิ่งระลึกขึ้นทบทวนว่า
เป็นการเริ่มต้นที่ อบอุ่นมากกับโอกาสที่ครูมอบให้ได้เรียนรู้บทเรียนนี้
น้าราญและกัลยาณมิตรนวดเสร็จไปวัดปทุมตั้งแต่บ่ายตั้งใจไปทำความสะอาดและเดินจงกรม
แม่ พ่อและหนู ขึ้นไปสวดมนต์ภาวนาที่วัดที่พระพี่ชายบวช
พี่สาว พี่เขย และตั้ม ตาล มีนัดกับเด็กๆทีมฟุตบอลที่พี่เขยเป็นโค้ชดูแลอยู่
กินเนื้อย่างฉลองปีใหม่ที่บ้าน
นานมาก ในความรู้สึกของตนเองที่ ลืมความรู้สึกอบอุ่นแบบนี้ไป
ถ้าไม่ได้รับการฝึกฝนจากครู
หนูคงจะแปลกแยกตนเอง ตั้งแต่ใจ ไปจนถึงกาย หนีหายไปทำอะไรที่ตนอยากทำ
แต่บทเรียน ณ วันนี้ ทำให้หนูมีโอกาสได้สัมผัส ความอบอุ่นที่ใจเรียกว่า "ครอบครัว"
ได้เต็มเข้าไปในความรู้สึก ช่างงดงาม ธรรมดา มีชีวิตชีวา และอิ่มสุข
ไม่มีความเห็น