ปีพ.ศ.2544เป็นครูประจำชั้นป.6 มีนักเรียน18คนในจำนวนนี้มีนักเรียน 2คนที่มีความบ่กพร่องทางการเรียน(อ่านหนังสือไม่ออก,ลืมง่าย) ข้าพเจ้าในฐานะครูประจำชั้นได้พยายามทดลองสอนซ่อมเสริมแต่ก็ยังไม่ได้ผล สุดท้ายลองเรียกนักเรียนที่บกพร่องมาคุยด้วย หรือมาช่วยทำงานเล็กๆน้อยๆเพื่อให้นักเรียนคุ้ยเคย ระยะเวลาผ่านไปนักเรียนเริ่มเชื่อมั่นในตัวข้าพเจ้า ข้าพเจ้าแนะอะไรเด็กจะทำตามทุกอย่าง สนใจการเรียนมากขึ้น ข้าพเจ้าจึงทดลองให้เพื่อนที่เขาสนิทมาช่วยสอนอ่านหนังสือในเวลาพักกลางวัน ได้ผลนักเรียนสามารถอ่านหนังสือได้มากขึ้น ตลอดเวลา1ภาคเรียนเพื่อนๆจะเวียนกันมาช่วยสอนในเวลาพัก ปรากฎว่าเด็กที่มีปัญหาสามารถอ่านหนังสือได้เป็นอย่างดี
นี่เป็นความภูมิใจที่ข้าพเจ้าสามารถช่วยเหลือนักเรียนที่มีปัญหาทางการอ่าน จนสามารถอ่านหนังสือได้ในระดับดี ปัจจุบันนักเรียนคนนี้เรียนอยู่ในระดับปวส.ที่วิทยาลัยเทคนิคแห่งหนึ่ง
สรุปได้ว่า ก่อนอื่นจะต้องสร้างความมั่นใจให้กับนักเรียนก่อน