วันเกิด..๙ ธันวาคม อายุเต็ม ๕๒ ปี ขอบคุณคำอวยพรดีๆที่เข้ามาสู่ชีวิตอย่างมากมายที่สุด เท่าที่มีประสบการณ์มา จากพี่น้องผองเพื่อน นั่นหมายความว่า ในโลกใบนี้ เรายังมีเพื่อนและได้อยู่ท่ามกลางสังคมแห่งงานที่ทรงคุณค่า
จำได้ว่า..ดูเหมือนชีวิตจะเริ่มต้นเมื่ออายุ ๕๐ ขอบคุณลมหายใจในวันนั้น ที่ทำให้ชีวิตอยู่รอดมาถึงทุกวันนี้ จากนั้นก็คิดวิเคราะห์ก่อนลงมือทำ คิดได้และทำงานได้ผลดีมาโดยตลอด โดยเฉพาะการบริหารจัดการในโรงเรียนขนาดเล็ก เริ่มลงตัว ปัญหากองโตมองดูเล็กลง ทุกเรื่องราวไม่ใช่ปัญหา อุปสรรคเป็นเรื่องสนุกและท้าทาย
หลายปีแล้วในสถานศึกษาพอเพียงและ สอนตนเองให้พอเพียง ซึมซับรับข้อมูลที่เป็นปรัชญาชีวิต เข้าใจ เข้าถึง และพัฒนา ค่อยๆคิด ค่อยๆทำ แม้จะก้าวได้อย่างช้าๆ แต่ทุกย่างก้าวมั่นคง จริงจังและยั่งยืน ไม่ปรารถนาซึ่งความเด่นความดัง แต่กระนั้น..องค์กรแห่งการเรียนรู้ย่อมมีโอกาสเปิดตัวและมีชีวิตชีวาให้น่าอยู่น่ามอง เป็นที่มาของความเลื่อมใสศรัทธาจากองค์กรภายนอก
บอกตัวเอง..ว่าขอบคุณมาก ที่อยากเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลงในโรงเรียนหลังเล็ก ทำให้คนเชื่อมั่นและเห็นคุณค่า ก้าวหน้าอย่างมีศักดิ์ศรี มีคณะมาดูงานมากมายในแต่ละปี ไม่มีผลงานเลิศหรูให้เขาดู มีแต่แลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน และบอกเขาว่าเราจัดการอย่างไร และจะทำอะไรต่อไป แต่ต้องไม่ลืม ขอเพียงให้..ใจนำพา ศรัทธานำทาง..ทุกคนจะสามารถทำอะไรที่ยุ่งยากได้ทั้งหมด
สิ่งที่ปรากฎในรอบปี สิ่งดีๆที่เข้ามาในชีวิต ต้องแลกกับหยาดเหงื่อแรงกายและความคิด ขอบคุณชีวิตที่ให้ใจมาสู้ ไม่ยโสโอหัง ไม่ยึดติดอัตตาตัวตนกับหัวโขนทรงพลัง ไม่สั่งการบ้าคลั่งสร้างความทุกข์ก่ายกองให้ใคร เมื่อกล้าที่จะทำเรื่องเล็กๆด้วยตัวเอง เมื่อเก่งปฏิบัติงานอาสาเข้าไปช่วยผลักดัน งานก็เดินไปได้ ไม่อายที่เก็บกระดาษกวาดขยะ เมื่อทุกที่ทุกทางสะอาด..ใจเราจะสดใส ทำเรื่องใหญ่ให้เล็กลงได้โดยง่ายดาย
ภูมิใจในตนเองและขอบคุณประสบการณ์ชีวิต ที่สอนให้เป็นผู้บริหารที่มีทักษะการสอนอย่างเต็มเปี่ยม เข้าใจเนื้อหาในหลักสูตรและกิจกรรมการเรียนรู้ ตามช่วงวัยและความสนใจ กับสื่อไอซีทีที่ปรับปรุงตนเองตลอดเวลา และมีพัฒนาการเป็นลำดับ กับนโยบายใหม่ๆ ไม่เคยปฏิเสธ แต่คิดอยู่เสมอว่าทำอย่างไร เด็กจะได้ปฏิบัติจริง เรียนรู้อย่างเป็นธรรมชาติ จากสิ่งและสื่อใกล้ตัว ที่เน้นทักษะชีวิต ที่สามารถนำไปใช้แก้ปัญหาในชีวิตประจำวันได้..
จึงไม่ลืมที่จะขอบคุณ...งานและชีวิต ขอบคุณความคิดที่มุ่งหมั่นทำ ตระหนักและสำนึกคุณค่าแห่งการเป็นครู และขอบคุณจรรยาบรรณแห่งวิชาชีพ ที่อุ้มชูหล่อเลี้ยงจิตใจ ให้เราคิดได้ใฝ่ดี ไม่ก้าวไกล...กว่านี้ไม่เป็นไร...แต่เราเชื่อใจ...เราจะไม่ทำผิด
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๑๐ ธันวาคม ๒๕๕๗
</span></strong>
ขอบคุณที่ได้รู้จักกันผ่านบ้านหลังนี้นะครับ
ขอบคุณ ที่ได้รู้จักเช่นกันกับหมอทิมดาบนะครับ
สบายดีนะครับอาจารย์...
ขอบคุณในแรงพลังสร้างสิ่งดีๆให้แก่โลกของเรานะคะ
สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังครับท่าน