บันทึกความทรงจำ (7-14 ต.ค. 49) : Mongolia (4)


นับเป็นการทำ BAR ที่มีพลังมากครั้งหนึ่งครับ

อาทิตย์ ที่ 8 ตุลาคม 2549 (ต่อ) 

         - เครื่องบินถึงสนามบิน Beijing ตรงเวลา เราไป Check in ที่ International transfer service counter ใช้เวลาไม่มาก (ไม่เหมือนที่สุวรรณภูมิ) เสร็จแล้วไปต่อเครื่องที่ GATE 1 ซึ่งไม่ห่างจากที่ Check in นับว่าสะดวกมาก หลังจากนั้นต้องขึ้นรถบัสเพื่อนำไปส่งขึ้นเครื่อง มีบริการถุงพลาสติกสำหรับใส่คลุมศีรษะกันฝนด้วย ผมไม่ได้ใช้ เนื่องจากตอนลงจากรถจะไปขึ้นเครื่องบินฝนเบาลงมากแล้ว

         - เครื่องที่ต่อไป ULAN BATOR (UB) ลำเล็กกว่าที่มาจาก BKK เป็นเครื่องรุ่นเดียวกับ B737-300 ที่รับส่งพิษณุโลก-กรุงเทพฯ

         - เครื่องออก late นิดหน่อย ประมาณ 9.00 น. จะถึง UB ประมาณเกือบเที่ยง

         - บนเครื่องบินมีอาหารเลี้ยงอีก เป็นมื้อเช้ามื้อที่ 2 บนเครื่องบินในเช้าวันนี้ เป็นขนมปังไส้เนื้อสัตว์ที่ไม่ทราบว่าเป็นอะไร ผมถ่ายรูปไว้ดูด้วย อ.วิชาญ (ผอ. GIS บางคนเรียก ผอ.ศูนย์อวกาศ ซึ่งก็ฟังเท่ห์ไปอีกแบบ) เป็นคนไม่กินเนื้อสัตว์ใหญ่ กินแต่พวกสัตว์เล็ก ๆ เช่น ปลา (แต่กินปลาบึกได้หรือเปล่าผมไม่แน่ใจ) จึงมี special meal ให้ แต่ก็ไม่ทราบว่าไส้ขนมปังเป็นอะไรเช่นกัน ลักษณะคล้ายกับ burger แต่ไม่มีผักเลย อันที่ผมกินมีกลิ่นเฉพาะตัวแต่ก็ไม่น่ารังเกียจอะไร ผมรับประทานกับ Sprite พอสักพักก็รู้สึกอร่อยดี คงไม่มีปัญหาเรื่องกินมากใน UB ผมหวังเช่นนั้น (ห่วงแต่เรื่องกิน)

         - ระหว่างทางได้นั่งคู่กับ อ.วิชาญ ได้คุยกันเรื่องการนำเสนอผลงาน การเจรจาที่จะมีในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า และยังพูดคุยถึงหลักสูตร ป.โท-ป.เอก ที่ Prof.Dr.Murai (ชาวญี่ปุ่น) มาช่วยก่อตั้งไว้ที่ มน. ได้คุยกันถึงเรื่องการบูรณาการ GIS กับการวิจัย การบริการวิชาการ และการเรียนการสอน การบูรณาการ GIS กับงานอื่น ๆ ใน มน. การกำหนดเป้าหมายร่วมกันเชิง area-based และปัญหา แนวทางแก้ปัญหาในการทำงานอื่น ๆ อีกจำนวนมาก ซึ่งปกติแล้วตอนอยู่ที่ มน. ต่างคนก็จะต่างยุ่งด้วยกัน ไม่ค่อยมีเวลามาพูดคุยกันอย่างลุ่มลึกเท่านี้ นับเป็นการทำ BAR ที่มีพลังมากครั้งหนึ่งครับ

         วิบูลย์ วัฒนาธร

.

หมายเลขบันทึก: 58085เขียนเมื่อ 9 พฤศจิกายน 2006 10:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:37 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

หูฉลามละคะ  ทานได้รึปล่าว? อาจารย์วิชาญ

  • "ใช้เวลาไม่มาก (ไม่เหมือนที่สุวรรณภูมิ)" ตรงนี้ภูมิใจในสนามบินสุวรรณภูมิบ้านเรามากเลยครับ
  • "เป็นเครื่องรุ่นเดียวกับ B737-300" ท่านอาจารย์วิบูลย์เป็นคนที่ละเอียดมาก
  • ระหว่างทางได้นั่งคู่กับ อ.วิชาญ นับเป็นการทำ BAR ที่มีพลังมากครั้งหนึ่ง..เรียกว่าเป็น "จ้าว BAR"
  • เป็นผมก็ต้องห่วงเรื่องกิน...เห็นมีเนื้อสัตว์อย่างนี้...ไม่ไปหรอกครับ...มองโกเลีย
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท